14 ژانويه 2011

احترام متقابل برای آزادی مذهبی دارای اهمیت اساسی است

آغاز رونوشت

فرستادۀ ویژه هانا روزنتال و نمایندۀ ویژه فرح پاندیت

آزادی مذهبی یکی از عناصر حیاتی جوامع دموکراتیک و با ثبات در هر جای جهان است. هر سال، وزارت امور خارجه ایالات متحده جهت سندیت دادن به تلاش های متداوم مردم در سرتاسر جهان برای انجام آزادانۀ آیین های مذاهبی شان، گزارشی را پیرامون آزادی مذهبی بین المللی (تارنمای وزارت امور خارجه) منتشر می کند. در ایالات متحده، اصول آزادی مذهبی نخست در اساسنامۀ آزادی مذهبی ایالت ویرجینیا در 1786 (صفحۀ آزادی مذهبی)، و دیرتر در منشور حقوق قانون اساسی ایالات متحده گرامی داشته شد. در بخشی از اساسنامۀ ویرجینیا که توسط توماس جفرسون نوشته شد، آمده است: "هیچ فردی نباید به پیروی یا حمایت از هرگونه آیین، عبادتگاه، یا گروه مذهبی وادار گردد... ولی افراد آزاد خواهند بود تا آزادانه ابراز ایمان کرده یا اعتقادات و استدلال های خود را در مورد مذهب حفظ کنند." . ایالات متحده به مناسبت تصویب این اساس نامۀ برجسته، 16 ژانویه را روز آزادی مذهبی اعلام کرده است.

حنا روزنتال، فرستادۀ ویژۀ وزارت امور خارجه برای نظارت و مبارزه با یهودستیزی، و فرح پاندیت، نمایندۀ ویژۀ وزارت امور خارجه برای ارتباط با جوامع مسلمان برای ترویج پذیرش مذهبی، احترام و بردباری در سراسر جهان با یکدیگر همکاری می کنند. روزنتال و پاندیت در نشستی در سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) در 2010، توجه جامعۀ بین المللی را با مبادلۀ سخنرانی های خود جلب کردند؛ روزنتال بر اهمیت محکوم ساختن اسلام هراسی (تارنمای وزارت امور خارجه) تاکید کرد و پاندیت علیه یهودستیزی سخنانی را ایراد کرد. این دو اکنون برای طرحی ابتکاری به منظور پیشبرد بیشتر گفتگو و تفاهم بین جوامع یهودی و مسلمان با یکدیگر همکاری می کنند.

به مناسبت روز آزادی مذهبی 2011، فرستادۀ ویژه روزنتال و نمایندۀ ویژه پاندیت در مصاحبه ای دربارۀ تلاش هایشان و اهمیت ترویج آزادی مذهبی با America.gov  به گفتگو نشستند. ویدیوها و رونوشت مصاحبۀ آنها در پیوندهای زیر در دسترس هستند.

http://www.america.gov/multimedia/video.html?videoId=749689945001

http://www.america.gov/multimedia/video.html?videoId=749690751001

1) آزادی مذهبی برای شما چه معنايی دارد

هانا روزنتال، فرستادۀ ویژه: من فرزند یکی از بازماندگان هولوکاست هستم. و همچنین ازآنجا که از یک خانواده – از یک خانوادۀ بسیار کوچک می آیم، چون پدرم تنها کسی بود که جان به در برد—این مفهوم که این کشور آزادی شما و محافظت ازشما را تضمین می کند، و حامی آزادی بیان، تجمع و مذهب ماست، برای من به معنای آزادی بوده است. این معنایی است  که برای من دارد. این در DNA من، در DNA کشور وجود دارد، زیرا از پایه های اساسی حقوق بشر است.

فرح پاندیت، نمایندۀ ویژه: هنگامی که من به این کشور می اندیشم و به نیرومندی های این کشور فکر می کنم، این بزرگترین مایۀ قوت است. توانایی همۀ انسان ها در آمریکا در به جا آوردن آزادانۀ آیین مذهبی خود. توانایی این که آزادانه عقایدشان را بیان کنند؛ توانایی برخورداری از گفتمان آزاد به گونۀ مسالمت آمیز دربارۀ زندگی خود؛ دربارۀ دین خود، دارای یک جنبۀ کانونی است و بسیار با اهمیت است. قانون اساسی ما حقوق همۀ شهروندان آمریکا را مورد حمایت قرار می دهد، و آزادی مذهب و اعتقاد در این قانون اساسی و در این اصول دارای اهمیت بنیادی است. من همچنین از یک دیدگاه بسیار شخصی می گویم، این موجب غنای فراوان کشور ما شده است. آمریکایی بودن، و برخورداری از فرصت برای آموختن از یکدیگر،از مردم ادیان گوناگون، چیزی بسیار عالی است. در کشوری به سر بردن که در آن یک کنیسه، یک کلیسا، یک معبد و یک مسجد می توانند در کنارهم وجود داشته باشند.  توانایی رفتن به منزل یک دوست برای صرف شام پسح، و در همان حال دعوت کردن از شخصی از یک مذهب متفاوت برای افطار. این آن چیزی که آمریکا را تشکیل می دهد. 

2) چگونه آزادی مذهبی پشتوانۀ جوامع آزاد و باز است؟

پاندیت: شما باید بتوانید عقاید خودتان را بیان کنید، شما باید قادر به درک این نکته باشید که همۀ مسلمان به شکل یکسانی فکر نمی کنند، که شما ممکن است با تنوع فراوانی از نظر اندیشه و بیان و هویت مواجه شوید. بنا بر این، توانایی ابراز عقاید خود، توانایی داشتن مکالمات به شیوه ای که احترام یکدیگر محفوظ بماند؛ این فکر احترام متقابل در نحوه ای که یک جامعه عمل می کند اهمیت کانونی دارد و در عمل موجب شکل گرفتن جامعه ای به مراتب استوارتر می شود، و همین.

3) شما در جریان کار خود برای وزارت امور خارجه چه چیزی دیده اید که بر اهمیت ارتقاء آزادی مذهبی تأکید دارد؟

پاندیت: من می توانم بی درنگ به دو مثال فکر کنم که براستی از نظر من دارای عمق هستند. یکی این  که من در اوایل سال 2009 سفری به هند کردم و در آن سفر؛ بسیاری ازمسلمانان با من دربارۀ این واقعیت سخن می گفتند که تنها فضاهایی که در اینترنت ازاسلام صحبت می کنند، فضاهایی هستند که نمایندۀ آنها نیستند. و چون آنجا جامعه ای بود که شما می توانستید عقاید خود را آزادانه بیان کنید، آنها به ایجاد تارنماهای جایگزین که از طریق آن می توانستند بگویند: "ما چنین هستیم و هویت خود را به عنوان مسلمان در هند بدینگونه می بینیم."  توفیق یافتند. جالب توجه این که نظیر همین مکالمه در نروژ روی داد و من با زن جوانی دیدار داشتم که گفت، چون اینجا یک جامعۀ آزاد است، چون شما می توانید دربارۀ مذهب خود آزادانه سخن بگویید، او قادر بوده است که بگوید، نگاه کنید، هیچکس عملا دربارۀ اسلام و دربارۀ هویت من آنطور که هستم صحبت نمی کند، و من نوشتن وبلاگی را آغاز خواهم کرد. او آن وبلاگ را "خودی"  ( The Insider) نامید. من نمی دانم معادل نروژی آن چیست- ولی انگلیسی اش همین است که گفتم، و او توانست پیرامون موضوعات مربوط به هویت و مذهب و توازن میان آن دو  صحبت کند.

روزنتال: من در لیتوانی بودم، و دربارۀ تاریخ لیتوانی و تاریخچۀ مربوط به نقش غنی یهودیان در آنجا صحبت می کردم ، علیرغم این که اکثریت آنها طی جنگ دوم جهانی نابود شدند. و پس از آن یکی از زنان جوانی که با آنها صحبت می کردم  گفت: "خوب،من هیچوقت با یک یهودی ملاقات نکرده ام." و من دستم را پیش بردم و گفتم "حالا ملاقات کرده اید." و شما هر چند وقت یکبار به بلاگ ها سر می زنید و چه مقدار با دنیا ارتباط برقرار می کنید؟ خوب می دانید— شما با اینکار با یهودیان، با مسلمانان و با مردم در سرتاسردنیا  در ارتباط هستید.

برای مشاهده ويديوها لطفا به پيوندهای زير مراجعه کنيد:

http://www.america.gov/multimedia/video.html?videoId=749689945001

http://www.america.gov/multimedia/video.html?videoId=749690751001

پايان رونوشت