Üç Yahudi işadamı, elinde pankartlarla Leipzig’teki kalabalık bir caddede yürütülüyor; taşıdıkları pankartlarda şöyle yazıyor: "Yahudilerden alışveriş yapmayın. Alman işyerlerinden alışveriş yapın!" Leipzig, Almanya, 1935.
— US Holocaust Memorial Museum
1933’te, Almanya’da yaklaşık 500.000 Yahudi yaşıyordu. Bu rakam toplam nüfusun yüzde birinden daha azdı. Almanya’daki çoğu Yahudi Alman olmaktan, pek çok büyük şair, yazar, müzisyen ve sanatçı çıkaran bir ülkenin vatandaşı olmaktan gurur duyuyordu. 100.000’den fazla Alman Yahudisi I. Dünya Savaşı’nda Alman ordusuna hizmet etmiş ve pek çoğuna cesaret madalyası verilmişti.
Yahudiler hükümette önemli konumlardaydı ve Almanya’nın büyük üniversitelerinde ders veriyorlardı. 1905–1936 yılları arasında Alman yazarlarının ve bilim adamlarının kazandığı otuz sekiz Nobel Ödülünden on dördünü Yahudiler almıştı. Yahudiler ile Yahudi olmayanlar arasındaki evlilikler daha sık görülmeye başlamıştı. Alman Yahudileri sosyal hayatlarında ve kariyerlerinde belli düzeyde bir ayrımcılıkla karşılaşıyorlardı. Ancak çoğu Alman olarak geleceklerine güvenle bakıyordu. Almanca konuşuyorlardı ve Almanya’yı yurtları olarak görüyorlardı.
Naziler iktidara geldiğinde, Alman Yahudilerinin hayatı önemli ölçüde değişti. 1 Nisan 1933’te Naziler Yahudilere karşı ulusal çapta ilk, planlı eylemi gerçekleştirdiler: Yahudi işletmeleri aleyhine boykot düzenlediler. Nazi sözcüleri boykotun Nazi rejimini eleştiren Alman Yahudilerine ve Amerikalı, İngiliz gazeteciler dâhil yabancılara karşı bir intikam hareketi olduğunu dile getiriyordu. Boykot günü, Fırtına Birlikleri Yahudilerin sahip olduğu dükkânların önünde tehdit saçarak toplandı. Binlerce kapı ve pencereye sarı ve siyaha boyanmış altı köşeli "Davut Yıldızı" çiziliyordu. Her yere "Yahudilerden Hiçbir Şey Satın Almayın" ve "Yahudiler Başımızdaki Beladır" yazıları asılıyordu.
Ulusal çaptaki boykot başarılı olmadı ve sadece bir gün sürdü. Ancak Nazi partisinin ülke çapında tüm Alman Yahudi nüfusuna karşı kampanyasının başlangıcı oldu. Bir hafta sonra, hükümet bir yasa çıkararak, "Ari" ırkı dışındakilerin kamu hizmetine alınmasını yasakladı. Devlet okullarında ve üniversitelerde çalışan öğretmenler dâhil, devlet görevlerinde çalışan Yahudiler işten atıldı.
MART 1933
SA, TÜM ALMANYA’DA YAHUDİLERE KARŞI TERÖRE BAŞLADI
SA (Fırtına Birlikleri) Yahudileri toplumdan ayırmak için Alman şehirlerinde Yahudilerin sahip olduğu mağazalara saldırılar başlattı. Henüz Nazi kontrolü altına girmemiş olan yerel polis, saldırıları durdurmada başarısız kaldı. SA üyeleri mahkeme salonlarına saldırarak girip, Yahudi avukatları ve hâkimleri yakalayıp sokaklarda sürükleyerek, toplum önünde aşağılayıcı hareketlere maruz bıraktı. Bu saldırılar uluslararası Yahudi örgütleri ve basın tarafından duyuruldu ve bu da Alman ürünlerinin boykot edilmesine yol açtı. Buna karşı, Naziler de uluslararası basının Alman karşıtı tarzı konusunda Yahudileri suçlayarak, Almanya’da Yahudi işletmelerine karşı ulusal çapta bir boykot başlattı.
1 NİSAN 1933
YAHUDİLERİN SAHİP OLDUĞU İŞLETMELERE ÜLKE ÇAPINDA BOYKOT
Sabah 10.00’da SA ve SS güçleri tüm Almanya’da Yahudilerin dükkânları önünde toplanarak, bu kuruluş sahiplerinin Yahudi olduğunu halka duyurmaya başladı. Dükkânların vitrinlerine Almancada "Yahudi" anlamına gelen "Jude" kelimesi yazılıyor, kapılara sarı ve siyahla boyanmış Davut Yıldızı çiziliyordu. Bu sloganlara, Yahudi karşıtı işaretler eşlik ediyordu. SA üyeleri bazı şehirlerde sokaklarda Yahudi karşıtı sloganlar atarak ve parti şarkıları söyleyerek yürüyüş yapıyorlardı. Diğer kasabalarda, boykotla birlikte şiddet de yaşanıyordu. Kiel’da bir Yahudi avukat öldürüldü. Resmî boykot gece yarısı sona erdi.
7 NİSAN 1933
YAHUDİLERİN KAMU HİZMETİNDE BULUNMASI KANUNEN YASAKLANDI
Nazi hükümeti Profesyonel Kamu Hizmeti Düzenlenme Yasası’nı yürürlüğe soktu. Bu yasayla Nazi devletinin muhalifi olarak görülenlerin, yani Yahudilerin ve siyasi muhaliflerin dışlanması amaçlanıyordu. Sonuçta, kamu hizmetinde çalışanlar, anne ve babalarının, büyükanne ve büyükbabalarının dinini belgeleyerek, "Ari" ırkından olduğunu kanıtlamak zorunda bırakıldı. Bunu yapamayanlar işten çıkarılıyordu. Hitler, Cumhurbaşkanı Paul von Hindenburg'un devlet memurlarından I. Dünya Savaşı’nda savaşmış ya da yakın akrabaları o savaşta ölenlerin bundan muaf tutulması yolundaki talebini istemeden de olsa kabul etti. Sonraki haftalarda çıkarılan benzer yasalar ise Yahudi avukatları ve doktorları etkiliyordu.
