سخاوت آمریکایی | استحکام جوامع از راه سخاوت
08 می 2008
رایس می گوید کمک به برمه برای نجات زندگی افراد است، نه در مورد سیاست
قبل از اینکه بتوان تدارکات امدادی را فراهم کرد، گروه های ارزیابی باید مشغول به کار شوند
آغاز متن
نویسنده: مرل کلرهالز، جونیور
عضو هیئت تحریریه
واشنگتن – کاندالیزا رایس، وزیر امور خارجه می گوید مرگ و ویرانی در برمه مسئله ای سیاسی نیست، مسئله نجات زندگی هاست.
او می گوید: "موضوع باید به گونه ای باشد که دولت برمه در پی آن باشد که کمکی که در دسترس مردم این کشور است، را دریافت می کنند."
هنریتا فور، مدیر آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده هشتم مه، در یک نشست مطبوعاتی در واشنگتن گفت: "ایالات متحده، سایر کشورها، سازمان ملل متحد، سازمان های امداد بین المللی و نهادهای غیر دولتی آماده اند که منابع قابل توجهی برای قربانیان گردباد نرگس و پیامدهای آن ارائه کنند."
او گفت: "ما برای کمک در ابعاد وسیع آماده و مجهز هستیم ولی به کمک های بسیار وسیع هماهنگی شده جهانی نیازمندیم. اکنون زمانی است که ما نیاز داریم این کمک ها از طرف هماهنگ کنندگان بین المللی که در این زمینه تجربه دارند، مدیریت بشوند. تراژدی های بین المللی زیادی وجود دارند و اکنون زمان رسیدگی به این موضوع است."
تا این تاریخ، دولت برمه به ایالات متحده یا اکثر سازمان ها، اجازه ورود به کشور و ارزیابی شدیداً مورد نیاز و آغاز وارد کردن تدارکات، کمک و رسیدگی به مناطقی که بیشترین صدمه را از گردباد نرگس خورده اند، را نداده است.
کی لو، مدیر دفتر کمک به بلایای خارجی آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده گفت در بحرانی هایی از این دست، کمک های بدون هماهنگی می تواند بیشتر مضر باشد تا مفید. این به این دلیل است که کمک به فاجعه باید به دقت مورد هماهنگی قرار بگیرد تا به دست افراد درست و نیازهای ویژه آنها برسد. کمک ها می توانند در حقیقت از طریق هوایی در دورافتاده ترین مناطق برمه بار ریزی شود ولی اگر کسی برای مدیریت رساندن کمک ها به دست کسانی که بیشترین احتیاج را به آن دارند، آنجا نباشد، کمک ها همان جا خواهند ماند.
لو گفت: "روشی که دولت ایالات متحده بر پایه آن کمک های بشردوستانه فراهم می کند، بر اساس نیاز است. کاری که تیم امدادی واکنش به فجایع برای ما انجام می دهد، این است که به ما اجازه یک چهارچوب عملیاتی را می دهد، یک حضور عملیاتی در منطقه آسیب دیده، به منظور هماهنگی، به منظور ارتباط با شرکا برای به هدف رساندن هر چه موثرتر کمک هایمان."
"کاری که تیم امدادی واکنش به فجایع در یک محیط بحرانی، مانند شرایط فعلی برمه انجام می دهد، کمک به ما برای شناسایی نیازها است."
لو گفت تیم ها به آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده و سازمان های امدادی کمک می کنند تصمیم های آگاهانه بگیرند و با سرعت بیشتری به منابع دسترسی پیدا کنند. "بدون تیم امدادی واکنش به فجایع در منطقه یا بدون دیگر شرکای فعال، در این مقطع زمانی بسیار مشکل خواهد بود که به شما بگوییم شرایط منطقه چگونه است."
شاری ویلاروزا، کاردار ایالات متحده در سفارت راگون گفت هیچ کشوری قادر نیست به تنهایی فاجعه ای در این ابعاد را مهار کند. ولی او گفت دولت برمه، یک گروه کودتاگر نظامی که در 1962 قدرت را به دست گرفتند، شدیداً به دنیای بیرون و ایالات متحده مشکوک است. این احتیاط تا حدودی بی میلی دولت برای اجازه دادن کمک های خارجی به داخل برمه را توضیح می دهد.
ویلاروزا گفت: "تجربه جهانی این است که مردمی که غذا و آب کافی ندارند، نا امید می شوند و از دست به کارهای نا امیدانه می زنند."
زلمای خلیلزاد، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل در نیویورک گفت اکثر دولت ها از رفتار دولت برمه شگفت زده شده اند.
خلیلزاد گفت: "ما از کندی پاسخگویی دولت برمه در خوشامدگویی و پذیرفتن کمک ها، خشمگین هستیم. مشخص است که توانایی دولت در رسیدگی به این وضعیت – که فاجعه آمیز است – محدود است. و یک دولت مسئولیت حفاظت از مردم خودش و فراهم آوردن مایحتاج آن ها را به عهده دارد. نپذیرفتن پیشنهاد ارائه شده توسط جامعه جهانی، کشورها، سازمان ها و نهادهای بین المللی بی فکری است."
لو گفت یک میلیون دلار از تعهد کمک 3.25 امداد رسانی دلاری ایالات متحده به برمه برای خرید، تدارک و توزیع اقلام غیر خوراکی، تحویل صلیب سرخ جهانی می شود. او گفت 250,000 دلار اولیه که توسط سفارت آیالات متحده در رانگون تهیه شده بود، در دسترس شرکای سازمان ملل – برنامه جهانی غذا و کمیسیون عالی سازمان ملل در امور پناهندگان قرار گرفت.
لو گفت: "ما به منظور حصول اطمینان از اینکه بودجه ای که امکان فراهم کردنش هست، تاثیر سریع خواهد داشت، در حال گفتگو با شرکای فعالمان که در حال حاضر در منطقه حضور دارند، هستیم."
وزارت خزانه داری ایالات متحده هفتم مه اعلام کرد که برای نهادهای آمریکایی و خارجی که می خواهند برای اقدامات امدادی به برمه وجه نقد بفرستند، مجوز کلی صادر کرده است. قبل از این سیاست، در راستای تحریم های اقتصادی ایالات متحده پس از کودتای 1962 در برمه، آن ها به مجوز و شماره ثبت از دفتر کنترل سرمایه های خارجی وزارت خزانه داری ایالات متحده، (OFAC)(1) احتیاج داشتند.
آدام زوبین، مدیر OFAC، می گوید: "مردم ایالات متحده به نشان دادن نگرانی شان برای مردم برمه ادامه می دهند، مخصوصا در حالی که آن ها از گردباد نرگس ضربه خورده اند. این مجوز راه را برای رسیدن سریع تر و موثرتر کمک های بشردوستانه بیشتر به مردم برمه، هموار می کند."
1. Office of Foreign Assets Control (OFAC)
پايان متن
