جف مورل، معاون خبری پنتاگون، در یک نشست خبری که در ٢٣ ژوئیه برگزار شد، خبرنگاران را در جریان رویدادها و اخبار جدید وزارت دفاع قرار داد (وزارت دفاع، عکس از آر.دی وارد)

واشنگتن (٢٤ ژوئیه، ٢٠٠٨) – جف مورل، معاون خبری پنتاگون، در یک کنفرانس خبری در ٢٣ ژوئیه اظهار داشت که خروش نیروهای آمریکایی در عراق، یک موفقیت همه جانبه بوده است. بوش، رئیس جمهور آمریکا، در دسامبر ٢٠٠٦ اعلام کرد که سیاست‌ آمریکا آن است که تیپ‌های نظامی ضربتی بیشتری را به عراق اعزام دارد تا یک چتر امنیتی را ایجاد نماید که به نظامیان عراق اجازه دهد زیر آن پرورش یابند و نیز دولت عراق بتواند تحت آن رشد کند.

مورل گفت: «اعزام این نیروی ضربتی به عراق اجازه داد تا به پیشرفت‌هایی درزمینه های امنیتی، سیاسی، و اقتصادی نائل آید.» آخرین تیپ از تیپ‌های ضربتی پنجگانه، به تازگی عراق را ترک کرد. مورل اظهار داشت: «میزان اعمال خشونت در عراق نسبت به میزان پیش از اعزام نیرو‌های ضربتی آمریکایی به این کشور، در هر ابعادی که اندازه‌گیری ‌شود، به طرز چشمگیری کاهش یافته است. من تنها به یکی از آنها اشاره می‌کنم: در ژوئیه سال گذشته ٧٩ نظامی آمریکایی در عملیاتی در عراق کشته شدند.

اما امسال، در این ماه تنها چهار کشته داشتیم.» دستاوردهای چشمگیر امنیتی در عراق، فضا را برای موفقیت‌های سیاسی و نظامی باز کرده است. مورل گفت: «واقعاً چنین چیزی در عراق در حال روی دادن است. برای نمونه در مورد دستاوردهای سیاسی باید بگویم که ما به طور اساسی در تصویب قانون های پایه ای موفق بوده ایم.» گروه‌های متحد سنّی به سمت دولت بازگشته‌اند، ده استان از استان‌های هجده‌گانۀ عراق تحت کنترل نیرو های محلی هستند و فرودگاه بین‌المللی عراق افتتاح شده است. مورل اظهار داشت: «یک هتل مجلل ٣٠٠میلیون دلاری در حال بازگشایی در منطقۀ سبز است و ٥٠ میلیون دلار در پروژۀ نوسازی جادۀ فرودگاه هزینه شده است. سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی شروع شده، پیشرفت های سیاسی هم در حال وقوع است. امنیت بهبود یافته است. همۀ این موارد غیر قابل انکار بوده و ناشی از واقعیت افزایش نیروهای آمریکایی در اینجاست.» مورل اظهار داشت: «به طور حتم، فاکتورهای دیگری نیز در امر بهبود وضعیت امنیتی موثر بوده، اما خروش‌ نیروهای ضربت آمریکا و تغییرات استراتژی‌ سازمان ضد جاسوسی آمریکا، بقیۀ موارد را ممکن ساخته‌اند. «بیدارسازی استان انبار» که پیش از این با شورشیان سنی متحد بود ، و آتش‌بس رهبر بانفوذ شیعیان مقتدی صدر، برخی از این موارد هستند.»

وی گفت اما این موارد، مستقل از رویدادهای دیگر اتفاق نیفتاده‌اند. مورل گفت: «به عقیدۀ من اگر ما فکر کنیم که صدر به صورت منزوی و مستقل عمل می‌کرده است، خودمان را مسخره کرده‌ایم. به طور قطع، علت تصمیم وی برای متوقف ساختن نیروهای تحت امر خود، فشارهای نظامی و سیاسی وارد شده بر وی بوده است.» وی ادامه داد: «اما بدون شک، ما از این موقعیت سود جستیم. تردیدی نیست که بیدارسازی استان انبار و آتش‌بس مقتدی صدر، که با خروش نیروهای آمریکایی همزمان شده بودند، به بهبود کلی اوضاع امنیتی عراق کمک کردند.»