رد درخواست صدور روادید

ایالات متحده جامعۀ بازی است. بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر، ایالات متحده کنترل داخلی را برای اکثر بازدید کنندگان از این کشور، مثل ثبت نام در سازمانی محلی، در نظر نگرفته است. برای برخورداری از امتیاز مسافرت بدون دردسر به ایالات متحده، افراد دارای تابعیت بیگانه مسئول هستند قبل از این که روادید بازدید یا روادید دانشجویی برای آنها صادر شود ثابت کنند که قصد بازگشت به کشور خود را دارند. قوانین مهاجرت ما از کارمندان کنسول گری ها خواسته اند که به هر متقاضی روادید به منزلۀ فردی نگاه کنند که قصد مهاجرت دارد مگر این که فرد متقاضی بتواند خلاف آن را ثابت کند.

بند 214(ب) چیست؟

بند 214(ب) بخشی از قانون مهاجرت و ملیت (INA) است. این بند عنوان می دارد:
هر فرد دارای تابعیت بیگانه، مهاجر محسوب می شود تا زمانی که بتواند، در زمان درخواست برای پذیرش به کشور آمریکا، کارمند ادارۀ مهاجرت را متقاعد نماید که وی محق است در زمرۀ افراد دارای وضعیت غیر مهاجر در نظر گرفته شود...

هر متقاضی برای این که واجد شرایط دریافت روادید بازدید کننده یا دانشجویی باشد باید واجد شرایط به ترتیب ذکر شده در بند های101(الف) (15) (ب) یا (اف) از قانون INA باشد. عدم برخورداری از این شرایط منجر به رد درخواست صدور روادید مطابق با بند 214(ب) قانون اینا می شود. بیشترین مبنای رد صدور روادید مربوط به این استلزام می شود که بازدید کننده یا دانشجوی احتمالی مقیم خارج از کشور باشد و قصد صرف نظر از این اقامت را نداشته باشد. متقاضیان می توانند داشتن اقامت در خارج از کشور را با نشان دادن داشتن وابستگی هایی در خارج از کشور نشان دهند که آنها را مجبور می سازد در پایان اقامت موقت شان در ایالات متحده، این کشور را ترک کنند. وظیفۀ اثبات این امر، طبق قانون، بر عهدۀ متقاضی است.

کارمندان کنسولگری ما کار مشکلی دارند. آنها باید در مدت کوتاهی تصمیم بگیرند که آیا فرد متقاضی واجد شرایط دریافت روادید موقت هست یا خیر. در اکثر موارد، این تصمیم گیری پس از مصاحبه ای کوتاه با متقاضی و مرور هر گونه مدرکی دال بر وابستگی که متقاضی ارائه داده است صورت می گیرد.

چه مواردی "وابستگی قوی" در نظر گرفته می شوند؟

وابستگی قوی از کشوری به کشور دیگر، شهری به شهری دیگر، فردی به فرد دیگر فرق می کند. بعضی نمونه های وابستگی می توانند شغل، خانه، خانواده، حساب بانکی باشند. "وابستگی ها" جنبه های مختلفی از زندگی شما هستند که شما را به کشور محل اقامت تان وابسته می سازند: مایملک شما، کار، روابط اجتماعی و خانوادگی.

به عنوان شهروند ایالات متحده یا مقیم دائم قانونی، به وابستگی های خود در ایالات متحده فکر کنید. آیا کارمند کنسول گری در کشوری خارجی این طور در نظر می گیرد که شما دارای اقامت ایالات متحده هستید که قصد صرف نظر از آن را ندارید؟ پاسخ این سؤال احتمالاً در صورتی "آری" خواهد بود که شما شغل، خانواده داشته باشید، این که آیا صاحب خانه یا آپارتمانی هستید یا آن را اجاره کرده اید، یا این که آیا تعهدات دیگری دارید که شما را ملزم می سازد در پایان بازدیدتان از خارج از کشور به ایالات متحده باز گردید. وضعیت هر فرد متفاوت است.

کارمندان کنسول گری ما از این تنوع آگاه هستند. هنگام مصاحبه برای صدور روادید، آنها به هر در خواست به صورت جداگانه نگاه می کنند و عوامل حرفه ای، اجتماعی، فرهنگی و سایر موارد را در نظر می گیرند. در مورد متقاضیان جوان تر، که ممکن است هنوز فرصت این را نداشته اند که وابستگی های زیادی ایجاد نمایند، کارمند کنسول گری ممکن است به نیت های خاص این متقاضیان، وضعیت خانوادگی آنها، برنامه های طولانی مدت و آینده شان در کشور محل اقامت شان نگاه کند. هر مورد به صورت منفرد بررسی می شود و مطابق با قانون هر گونه توجه لازم به آن مورد مبذول خواهد شد.

آیا رد درخواست روادید مطابق با بند 214(ب) دائمی است؟

خیر. اگر متقاضی بتواند شواهد قانع کنندۀ دیگری دال بر وابستگی در خارج از ایالات متحده نشان دهد هنگام ارائه مجدد تقاضا کارمند کنسولگری پروندۀ وی را مجدداً در نظر خواهد گرفت. متأسفانه، تا زمانی که تغییر قابل ملاحظه ای در شرایط شخصی، حرفه ای و مالی بعضی از متقاضیان به وجود آید بدون توجه به این که چند بار درخواست مجدد ارائه داده اند واجد شرایط دریافت روادید غیر مهاجرتی نخواهند بود.

من چه کمکی می توانم بکنم؟

شما می توانید برای شخص دعوت نامه بفرستید یا از وی حمایت کنید. با وجود این، هیچ تضمینی وجود ندارد که برای دوست، خویشاوند یا دانش آموز تبعۀ خارج شما روادید صادر شود. متقاضیان روادید باید طبق شرایط خود و نه بر اساس قول حامی آمریکایی شان واجد شرایط دریافت روادید باشند.

اگر درخواست روادید مطابق با بند 214(ب) رد شد، چه می توان کرد؟

متقاضیانی که درخواست روادید آنها مطابق بند 214(ب) رد شده است می توانند مجدداً برای دریافت روادید تقاضا دهند. وقتی این کار را می کنند، باید بتوانند شواهد بیشتری دال بر وابستگی خود ارائه دهند یا این که نشان دهند از زمان ارائۀ درخواست اول شان چه تغییری در شرایط آنها ایجاد شده است. این کار به پاسخ به سؤال زیر قبل از ارائۀ درخواست مجدد کمک می کند: (1) آیا من وضعیتم را به درستی توضیح داده ام؟ (2) آیا کارمند کنسول گری چیزی را از قلم انداخته است؟ (3) آیا اطلاعات بیشتری وجود دارند که بتوانم به عنوان شواهد دال بر اقامت و وابستگی قوی خود در خارج ارائه دهم؟

همچنین در نظر داشته باشند که هر بار درخواست صدور روادید ارائه می دهند، بدون در نظر گرفتن این که آیا روادید برای آنها صادر می شود یا خیر، باید مبلغ غیر قابل برگشت ارائۀ درخواست را بپردازند.

چه کسی می تواند بر کارمند کنسولگری تأثیر بگذارد تا تصمیمش را تغییر دهد؟

قانون مهاجرت مسئولیت صدور یا رد درخواست صدور روادید را به عهدۀ کارمندان کنسولگری در خارج از کشور گذاشته است. آنها تصمیم نهایی در مورد همۀ موارد مربوط به روادید را اتخاذ می کنند. از نظر داشتن نظارت، وزارت امور خارجه ایالات متحده این اختیار را دارد که تصمیم های کنسولگری ها را مورد بررسی قرار دهد، اما این اختیار محدود به تعبیر قانون می شود تا تعیین حقایق. مسئلۀ مطرح در صورت رد درخواست صدور روادید، این که آیا متقاضی واجد اقامت مورد نیاز در خارج از کشور هست یا خیر مسئلۀ ای است که به تعیین حقایق مربوط است. بنابراین، این امر منحصراً در اختیار کارمندان کنسولگری در محل ارائۀ خدمات خارجی است که این مسئله را حل کنند. متقاضی تنها می تواند با ارائۀ شواهد قانع کنندۀ جدیدی دال بر داشتن وابستگی قوی، این تأثیر را بر کارمندان کنسولگری بگذارد که تصمیم خود مبنی بر رد درخواست صدور روادید را تغییر دهند.

برای هر گونه پرسش در مورد روادیدی که در خارج از کشور در جریان بررسی است باید با سفارت یا کنسولگری مربوط ایالات متحده که مشغول رسیدگی به پروندۀ شما هستند تماس بگیرید.

منابع بیشتر

برای مطالعه جزئیات دربارۀ فقدان شرایط لازم، بررسی فقدان شرایط لازم، و موارد چشم پوشی از فقدان شرایط لازم، به تارنمای travel.state.gov وزارت امور خارجه ایالات متحده مراجعه کنید.