رأی دهندگان آمریکایی قوانین ایالتی جدیدی را در مورد ازدواج همجنس گرایان، و مصرف ماری جوانا مورد تأیید قرار دادند

رأی دهندگان در ششم نوامبر به طیف وسیعی از مسائل ایالتی و محلی رأی می دهند

۹ نوامبر ۲۰١۲ 

واشنگتن- هرچند توجه جهان در روز انتخابات ایالات متحده بر پیروزی پرزیدنت اوباما در تجدید انتخاب خود، متمرکز بود میلیون ها آمریکایی در ششم نوامبر، تنها برای انتخاب رئیس جمهوری بعدی خود رأی ندادند.

رأی دهندگان آمریکایی همزمان با انتخاب تعدادی از نمایندگان محلی و ایالتی، برگه های رأی خود را برای تغییر چندین قانون ایالتی نیز به صندوق های رأی انداختند. در انتخابات سال ۲۰١۲، بسیاری از این رأی ها تاریخی بودند.

ازدواج همجنسگرایان در ایالت های مین و مریلند قانونی شد، در حالیکه رأی دهندگان در مینه سوتا علیه قانونی رأی دادند که ازدواج همجنسگرایان را منع می کرد. ایالت واشنگتن نیز این موضوع را به رأی گیری گذاشت و شمارش آراء هنوز در اواسط روز هفتم نوامبر به پایان نرسیده بود.

رأی دهندگان در مریلند با رأی خود به دانشجویان غیرقانونی اجازه دادند که بتوانند در دانشگاه های این ایالت همان هزینه هایی را پرداخت کنندگان که دانشجویان ساکن مریلند می پردازند و به کمک هزینه های تحصیلی دسترسی داشته باشند . این قانون که "قانون رویا" نام دارد، شبیه قانون فدرالی است که توسط پرزیدنت اوباما ترویج می شود و تاکنون در در تصویب آن موفقیتی حاصل نشده است. اگرچه آراء نهایی تا شانزدهم نوامبر شمارش نخواهند شد، شورای انتخاباتی ایالت نتایج غیررسمی را حاکی از این که این قانون پشتیبانی بیش از ۵۸ درصد آراء را به دست آورده است، منتشر کرد.

استفاده تفریحی از ماری جوانا در کلرادو و ایالت واشنگتن قانونی شد ولی در ایالت اورگون ناکام ماند. ایالت ماساچوست که در گذشته استفاده تفریحی از ماری جوانا را امری غیرجنایی اعلام کرده بود، طرحی را به تصویب رساند که استفاده درمانی از این دارو را کاملاً قانونی می کند. استفاده از ماری جوانا در همه جای ایالات متحده طبق قانون فدرال، و برخلاف قوانین ایالتی غیرقانونی باقی می ماند.

رأی دهندگان در وایومینگ، آلاباما و مونتانا به اصلاحیه هایی که طبق آن ساکنان این ایالات در مورد برخورداری از بیمه سلامتی می توانند خود تصمیم بگیرند، رأی موافق دادند. این موضوعی است که با قانون فدرال در تضاد است، و به تصویب رسیدن آن یک اعتراض نمادی در مخالفت با قانون بیمه سلامتی کم هزینه پرزیدنت اوباما است. یک طرح مشابه در فلوریدا به تصویب نرسید.

در نیو همپشایر ممنوعیت مالیات در آمد شخصی به رأی گذاشته شد و بیش از نیمی از آراء را به دست آورد ولی در جلب دو سوم آراء که برای اصلاح قانون اساسی لازم است توفیقی حاصل نشد. طرح مهم دیگری که در کالیفرنیا ارائه گردید به تصویب نرسید و آن اصلاحیه ای برای ممنوعیت مجازات اعدام بود که تنها ۴۸ درصد آراء موافق را در مقابل ۵۲ درصدآراء مخالف به دست آورد و با شکست مواجه شد.

در مجموع، امسال رأی دهندگان در ٣۸ ایالت، به ١۷۶ طرح رأی دادند.

این طرح ها نمونه هایی از دموکراسی مستقیم در ایالات متحده هستند، که با استفاده از آن شهروندان می توانند لایحه ها یا اصلاحیه هایی را در قانون اساسی ایالتشان پیشنهاد کنند و به رأی بگذارند. برخی از طرح ها مستلزم لغو شدن قوانین موجود اند وبرای تصویب اغلب آنها تنها اکثریت سادۀ آراء مورد نیاز است .

این روند به رأی دهندگان فرصت می دهد تا قوانین را لغو کنند و یا به اجرا بگذارند، از قوانین پیشنهاد شده حمایت کنند، تعیین کنند که پول چگونه باید جمع آوری یا هزینه شود، و اصلاحیه های بالقوه قانون اساسی ایالت را رد کنند و یا به تصویب برسانند.

هر ایالت دارای قوانین ویژه خود برای به رأی گذاشتن موارد خاص و ارائه آنها به رأی دهندگان است، ولی عوامل بسیاری در این روند وجود دارند که در همه ایالت ها مشترک هستند. برای مثال، در هر ایالت یک طرح باید تعداد مشخص و لازم امضاء را به دست آورد تا بتوان آن را روی برگه های رأی قرار داد. تعداد امضاها معمولاً بر اساس درصد رأی های داده شده به فرماندار هر ایالت در تازه ترین انتخابات تعیین می شود.

تعداد آرأیی که به طرح های پیشنهادی داده می شود اغلب شاخص خوبی برای میزان رأی دهندگان حوزه های انتخاباتی به آنها ست. اگر مسئله ای بیش از حدی که انتظار می رفت مورد حمایت قرار گیرد، قانونگذاران ایالتی و ملی آن را در برنامه کاری خود می گنجانند. از آنجا که طرح ها می توانند توجه مردم را در سطح ملی به خود معطوف کنند، برخی اوقات گروه ها طرح هایی را در برگه های رأی می گنجانند با امید اینکه کنگره یا قوه قضایی به اقدام تشویق شوند.