وزارت امور خارجه ایالات متحده
اداره دموکراسی، حقوق بشر و کار
13 سپتامبر 2011
چالش های موجود در برابر آزادی مذهبی و خلاصه اجرایی گزارشهای کشوری
چالش های موجود در برابر آزادی مذهبی
این گزارش بین المللی آزادی مذهبی در جهان، تحولات عمده را در ارتباط با احترام به آزادی مذهبی در 198 کشور و منطقه از ماه ژوئیه تا دسامبر سال 2010 مستند کرده است. گزارش انعکاس دهنده یک درک گسترده جهانی از آزادی مذهبی در جهان است که حق داشتن اعتقادات خصوصی ، شامل بی دینی و یا الحاد، و همچنین حق ابراز عقاید مذهبی و آموزش آن را در سطح جامعه است، در بر می گیرد.
قانون 1998 آزادی بین المللی مذهبی (IRF Act) پنج نوع نقض آزادی مذهبی را تعریف می کند که عبارتند از: ممنوعیت دلخواهانه، محدودیت، یا تنبیه برای (الف) اجتماع به منظور فعالیت های صلح آمیز مذهبی مانند عبادت، وعظ و دعا، از جمله تعیین خوسرانۀ شرایط برای ثبت نام، (ب) آزادی بیان در باره اعتقادات مذهبی، (ج) تغییر اعتقادات و وابستگی مذهبی اشخاص، (د) تملک و توزیع مطالب مذهبی، شامل انجیل، و دیگر متون مقدس، و (ه) تربیت کودکان بر اساس تعلمیات و فرائض مذهبی مورد انتخاب شخص.
در این گزارش روش های متعددی که دولت ها و جوامع با توسل به آنها آزادی ادیان را نقض می کنند، به شرح زیر مستند شده است :
سرکوب فعالانۀ دولتی و مصونیت از مجازات: دولت ها اغلب آزادی ادیان را از طریق محدودیت های هدفمند و خودداری از جلوگیری و یا پیگرد قانونی خشونت و تبعیض جامعه، نقض می کنند. برخی از دولت ها، مانند ایران و کره شمالی، در صدد کنترل تفکر و بیان مذهبی به عنوان بخشی از سیاست های گسترده تر برای اعمال کنترل برکلیه جنبه های زندگی مدنی و سیاسی هستند. دیگران به مرعوب کردن و آزار جوامع مذهبی می پردازند، و یا در موارد حادی مانند اریتره، پیروان یک مذهب به نفی دین خود، و به تغییر مکان و یا فرار از کشور مجبور می کنند. برخی دیگر، مانند روسیه و بلاروس، به اعمال تبعیض علیه گروه های خاص دست می زنند و یا مذهبی را دربرابر مذاهب دیگر مورد حمایت قرار می دهند. در فرانسه و آلمان که آزادی مذهبی مورد حمایت قانونی قرار دارد، برخی بیانات عمومی مذهبی با محدودیت مواجه است، و در سطح محلی برخی اقدامات نابرابر در قبال بعضی از گروه های اقلیت مذهبی رخ می دهد. بسیاری از کشورها ها نیز که در قوانین آنها آزادی مذهبی تضمین شده است هنوز با خودداری از در برداشتن گام های لازم برای از بین بردن نابردباری، حمله و یا آزار گروه های مذهبی، با کمبودهائی در زمینه حمایت از اقلیت ها دینی مواجهند. در کشورهائی مانند پاکستان، این مصونیت از مجازات می تواند به تشدید برخی خشونت ها و تقویت کسانی که به اقلیت های مذهبی حمله می کنند، منجر شود.
حملات خشونت آمیز افراط گرایان: گروه های افراطی خشونت طلب اغلب تنش های فرقه ای را شعله ور می سازند و از آن بهره برداری می کنند. القاعده در سال قبل خواستار خشونت بیشتر علیه اقلیت های مذهبی در خاورمیانه شد، و وابستگان به این گروه به حملاتی در این منطقه و در آسیای جنوبی علیه اقلیت های مذهبی دست زدند. سال گذشته در پاکستان حملاتی علیه فرقه های صوفی، شیعه، احمدیه، و اماکن مقدس و عبادتگاه های مسیحیان صورت گرفت. طالبان در ژوئن 2011، مسئولیت کشتن عبداله حلیم، مدیر حج و امور مذهبی در قندهار، افغانستان را بر عهده گرفت. در اکتبر سال 2011، تروریست های وابسته به دولت اسلامی عراق، به کلیسای سیادت النجات (بانوی رستگاری ما) در بغداد حمله کردند و حداقل پنجاه نفر را کشتند. سال گذشته در نیجریه شاهد افزایش چشمگیری در میزان خشونت افراط گرایان در حمله به مسیحیان و مسلمانان بوده است، و خشونت های فرقه ای در فوریه سال 2011 منجر به مرگ حدود 96 نفر شده است.
قوانین ارتداد و اهانت به مقدسات: استفاده و به خصوص سوء استفاده از قوانین ارتداد و توهین به مقدسات موجب تشدید سوء نقض حقوق و تبعیض علیه اقلیت های مذهبی و مسلمانانی شد که مشوق بردباری بودند و جوّ مصونیت از مجازات را سنگین تر ساخت. و تغییر دین از اسلام، که ارتداد محسوب می شود، بویژه در افغانستان، ایران، پاکستان، و عربستان سعودی، مجازات مرگ در پی دارد. از قوانین ارتداد توهین به مقدسات اکثراً برای انتقام جویی شخصی در ارتباط با مایملک یا سایر اختلافاتی که علل دیگری دارند استفاده شده است. آسیه بی بی اولین زنی بود که در نوامبر سال 2010 در پاکستان پس از امتناع از گرویدن به اسلام، به اتهام توهین به مقدسات به مرگ محکوم شد. او در حالیکه پرونده اش در مرحلۀ تجدید نظر بود، همچنان در بازداشت به سر می برد. در ایران دولت، اصلاح طلبان و اعتراض کنندگان مسالمت جورا به اتهام محاربه (دشمنی با خدا و توهین به مقدسات)، جرمی که مجازات آن مرگ است، محبوس کرد. در اردن، کسانی که اسلام را ترک می کنند، در صورتی که یکی از اعضای جامعه آنها را به ارتداد متهم کند، از حقوق مدنی خود محروم می شوند.
سرکوب اقلیت های مذهبی: اقلیت های مذهبی اغلب با موانع علنی مواجهند و یا هدف آزار و اذیت قرار دارند. آنها در مصر، افغانستان، سودان، ویتنام، و چین، مسیحیان با تبعیض، خشونت، و محدودیت های دولتی روبرو هستند. دیگر اقلیت ها که هدف محدودیت قرا دارند بودائی های تبت، مسلمانان ایغور، احمدی ها، و بهائی ها هستند.
یهودی ستیزی: در سال گذشته یهودی ستیزی در تمامی قاره ها تداوم یافت و یا تشدید شد. این روال افزایش اقدامات سنتی یهودی ستیزی و اتهاماتی را که طی هزاران سال آفت جهان بوده اند- مانند بی حرمتی به گورستان ها، نوشته های دیواری، و اتهام خونخواری– و نیز انکار هولوکاست، تجدید نظر طلبی و تجلیل [از اقامات ضد یهود] را شامل می شد. همچنین بیانات ضد یهودی شامل کاریکاتورهایی در رسانه های خصوصی و دولتی هر دو، در چندین کشور مانند لهستان، اسپانیا، مصر، عربستان سعودی و ونزوئلا، افزایش یافت. واکنش در برابر سیاست اسرائیل در منطقه خاورمیانه نا مشروع و شیطانی خواندن اسرائیل را شامل می شد. در 19 نوامبر 2010، خرابکاران در المان به 25 سنگ قبر در قبرستان تاریخی یهودیان، در واتنشید (شمال راین-وستفالی) با نوشتن و ترسیم علائم و شعارهای ضد سامی بر آنها آسیب رساندند. مقامات آلمانی به طور کلی علیه مرتکبین فعالیت های ضد یهودی اقدام می کنند، و تحقیقات پلیس در ارتباط با این حادثه در جریان است. در 13 اکتبر 2010، تارنمای Aporrea.com وابسته به دولت در ونزوئلا، مقاله ای منتشر کرد که در آن خواندن کتاب "مقاوله نامه بزرگان صیهون" (کتابی را که به توطئه بزرگان صیهونیسم برای به زیر سلطه گرفتن جهان اشاره شده است) توصیه می کرد. رسانه ها در انگلستان در سال 2010 گزارش دادند که برخی از مدارس نیم وقت آخر هفته و برخی انجمن ها کتابهای درسی ملی در عربستان سعودی را با دیدگاهای ضد یهودی به تقریباً 5000 دانش آموز تدریس کرده اند و از آن جمله یک کتاب درسی به زبان عربی است که از کودکان می خواهد فهرستی "ویژگیهای نکوهیدۀ"یهودیان را تهیه کنند. وزیر آموزش انگلستان در واکنش به این گزارش، استفاده از موادر درسی ضد یهودی در مدارس انگلستان را رد کرد.
محدودیت های اعمال شده بر مسلمانان در زمینه پوشش و بیان: احساسات ضد مسلمانان و محدودیت برای بیان عقایدمذهبی آنان در بسیاری از نقاط اروپا ادامه داشت. محدودت پوشش اسلامی و سیاست های ممانعت از پوشش های مذهبی به مکان های عمومی گسترش یافت. در فرانسه دولت قانونی را از تصویب گذراند که بر اساس آن پوشاندن صورت در مجامع عمومی ممنوع است، که در عمل استفاده از نقاب (چادری که صورت را می پوشانذ) و پوشیدن برقع (پوشش کامل بدن) را ممنوع می سازد. دادگاه قانون اساسی فرانسه در اکتبر 2010 به مطابقت این قانون با قانون اساسی رأی داد و اولین جریمه بر اساس این قانون در آوریل سال 2011 اعمال شد، و مقامات، دو زن را به خاطر پوشیدن نقاب در ماه ژوئن دستگیر کردند. معلمان در هشت ایالت آلمان مجاز به داشتن روسری در مدارس نیستند، ضمن اینکه برنامه آموزشی این مدارس غیر مذهبی است، و در یک ایالت، ایالت هس، کارکنان خدمات غیر دستور داد که دانش آموزان در هنگام حضور در مدارس نباید حجاب داشته باشنند، هرچند که این دستورالعمل به صورت منسجم