وزارت امور خارجه ایالات متحده

اظهارات و شهادت وندی شرمن،

معاون وزیر در امور سیاسی

در برابر کمیته روابط خارجی سنا

واشنگتن دی. سی.

1 دسامبر 2011

سیاست ایالات متحده در برابر ایران

سناتور کری، ریاست کمیته، سناتور لوگار، نایب رئیس کمیته؛ و اعضای محترم کمیته، از این که امروز مرا به این جا دعوت کردید تا در مورد رویکرد دولت در برابر تهدیدات متعدد ایران – بلندپروازی های هسته ای این کشور، حمایت ایران از تروریسم بین المللی، اقدامات بی ثبات کننده این کشور در سطح منطقه، و نقض حقوق بشر در داخل ایران، گفتگو کنیم، سپاسگزارم. خرسندم که دیوید کوهن، معاون وزیر خزانه داری، نیز در این جلسه حضور دارد.

سیاست آمریکا در برابر ایران بسیار شفاف است: نخست و مهم تر از هر چیز، ما مصمم هستیم که از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای جلوگیری کنیم. فعالیت های هسته ای غیرقانونی ایران یکی از بزرگترین نگرانی های جهانی به شمار می رود. از زمان آغاز به کار دولت اوباما، ما ائتلافی جهانی را ایجاد و رهبری کرده ایم، و در چهارچوب آن مجموعه ای از سختگیرانه ترین و جامع ترین تحریم های اعمال شده تا کنون بر علیه رژیم ایران را به اجرا درآورده ایم. پرزیدنت احمدی نژاد خود به تازگی در سخنانش تحریم های ما را به عنوان سنگین ترین تهاجم اقتصادی بر علیه یک کشور در طول تاریخ توصیف کرد.

سیاست ما به طور همزمان هم از قدرت اقدامات چندجانبه و همکاری کشورهای هم فکر برای اعمال فشار بر ایران به منظور پایبندی این کشور به تعهدات بین المللی خود استفاده می کند، و هم دربرگیرنده پیشنهاد گفت و شنود دیپلماتیک در چهارچوب گروه 1+5 – در صورتی که ایران در زمینه گفتگو و برطرف ساختن نگرانی های ما و جهان در مورد برنامه هسته ای خود جدیت داشته باشد – است.

سیاست ما کارآمد بوده است: در ژانویه سال 2009، ایران از لحاظ داخلی، منسجم، و در منطقه نیز دارای قدرت و نفوذ بود، در حالی که جامعه بین المللی در زمینه چگونگی مقابله با فعالیت های هسته ای ایران دچار چند دستگی بود. اکنون، پس از سه سال افزایش فشارهای بین المللی، رژیم ایران در منطقه منزوی شده است، و جامعه بین المللی نیز به طور یکپارچه مصمم به جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای است. یکی از دلایل این تغییر شرایط، اقدامات انجام شده توسط ایالات متحده و متحدان ما به منظور افزایش چشمگیر هزینه های تحمیل شده بر ایران و تلاش های این کشور برای دستیابی به تسلیحات هسته ای بوده است. ایران با نپذیرفتن تلاش های ما برای گفت و شنود، نشان داده است که مسئولیت قرار گرفتن در بن بست کنونی با این کشور است، و ما حمایت های گسترده ای را برای پاسخگو و مسئول دانستن تهران در زمینه رفتار فریب کارانه اش بسیج کرده ایم.

ده روز پیش، ما به سه طریق فشارها بر ایران را افزایش دادیم: رئیس جمهوری فرمان اجرایی را امضا کرد که بر اساس آن توسعه منابع نفتی ایران و تعمیر و نگهداری و توسعه صنعت پتروشیمی این کشور را هدف قرار می دهد. دوم، وزارتخانه های امور خارجه و خزانه داری، یازده شخص و سازمان را برای کمک به فعالیت های ایران در زمینه گسترش تسلیحات هسته ای مورد تحریم قرار دادند، که شامل چهار نهادی است که توسط وزارت امور خارجه به عنوان منابع اصلی شبکه تهیه و خرید کالا برای برنامه های موشکی و هسته ای ایران مشخص شده اند. بدین ترتیب، تعداد افراد و سازمان های تحت تحریم به موجب فرمان اجرایی 13382 به 280 مورد رسیده است. و سرانجام، دولت ایالات متحده در چهارچوب بخش 311 قانون میهن پرستی ایالات متحده، ایران را به عنوان یکی از کشورهایی که در داخل حوزه قضایی آنها پول شویی های کلان انجام می شود، اعلام کرد، و بدین ترتیب، هر گونه داد و ستد با هر بخشی از بازار مالی ایران، شامل بانک مرکزی ایران، بانک های خصوصی این کشور، و شعبه های آنها در خارج از ایران، دربرگیرنده خطر داد و ستد با یک نظام مالی است که به افراد و نهادهایی که پولشویی می کنند و به تروریست ها پناه می دهد.

این اقدامات جدید، راهکارهای متعددی که پیش از این توسط کنگره تامین شده بود را تقویت می کند. وزارت امور خارجه با استفاده از اختیارات جدید اعطا شده در چهارچوب قانون جامع تحریم های ایران، پاسخگو بودن، و سلب حقوق و مالکیت در سال 2010، نخستین تحریم ها در چهارچوب قانون تحریم های ایران – که مورد اصلاح قرار گرفته است – را اعمال کرد، و از سال 2010 تا کنون، 10 شرکت را به دلیل سرمایه گذاری در بخش انرژی ایران و یا فروش نفت تصفیه شده به ایران مورد تحریم قرار داده است. وزارت امور خارجه همچنین در چهارچوب قانون منع گسترش تسلیحات هسته ای توسط ایران، کره شمالی و سوریه (INKSNA)، در ماه مه، 16 شرکت خارجی را مورد تحریم قرار داد، که شامل شرکت هایی در چین، ونزوئلا و بلاروس بود. ما در برابر نقض جدی حقوق بشر توسط رژیم ایران نیز هشیاری خود را حفظ خواهیم کرد و تا کنون در چهارچوب فرمان اجرایی 13553، که در سال 2010 صادر شده است، یازده مقام بلندپایه ایران و سه نهاد در این کشور، شامل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، را مورد تحریم قرار داده ایم. تمامی این تحریم ها نیازمند همکاری بین تمامی سطوح دولت هستند و وزارت امور خارجه همکاری های نزدیکی با وزارت خزانه داری دارد. همکار من، آقای کوهن، معاون وزیر خزانه داری، و من می توانیم توضیحات دقیق تری در مورد همکاری های ما با یکدیگر ارائه دهیم.

نکته اصلی در مورد این تحریم ها و تمامی اقداماتی که ما طی دو سال و نیم گذشته انجام داده ایم، این است که ما تنها نیستیم. در روزی که ما اقدامات جدید خود را اعلام کردیم، انگلستان و کانادا نیز تحریم های مشابهی را برای منزوی ساختن بخش مالی ایران تصویب کردند. امروز اتحادیه اروپا برای تصویب رسمی تحریم های بیشتر در مورد حدود 200 نفر که با فعالیت های ایران در زمینه گسترش تسلیحات هسته ای مرتبط هستند، تشکیل جلسه خواهد داد. شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی در 18 نوامبر در واکنش به آخرین گزارش دبیرکل آژانس، قطعنامه ای را تصویب کرد که در آن از ایران خواسته شده است تا نشان دهد برنامه های هسته ای این کشور ابعاد نظامی ندارد. ایالات متحده از اعضای گروه 1+5 خواست تا از این قطعنامه حمایت کنند، و این قطعنامه که با اتفاق آرای چشمگیری تصویب شد، این پیام را ارسال کرد که تلاش تهران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای قابل پذیرش نخواهد بود. در همان روز، مجمع عمومی سازمان ملل نیز با تصویب قطعنامه عربستان سعودی مبنی بر محکوم کردن توطئه قتل سفیر این کشور در ایالات متحده، پیام جداگانه ای را در بر داشت. این قطعنامه که مورد حمایت بیش از یک چهارم کل کشورهای عضو سازمان ملل قرار گرفت، با محکوم ساختن هرگونه حمله ای بر علیه دیپلمات ها، از ایران خواست تا به تعهدات بین المللی خود پایبند باشد. همان گونه که ما از موارد مختلف در سرتاسر جهان آموخته ایم، تحریم ها هنگامی بیشترین کارآیی را دارند که چندجانبه باشند، و این همان چیزی است که ما در مورد تحریم های ایران شاهد آن هستیم.

تمامی این موارد در زمانی اتفاق افتاده است که ما شاهد تغییراتی جهانی هستیم. اروپا در مورد وضعیت اقتصادی خود و دورنمای یک قاره متحد نگران است. در بین کشورهای عضو 1+5، در روسیه در ماه دسامبر انتخابات پارلمانی و در ماه مارس انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود، که انتظار می رود نخست وزیر پوتین بار دیگر به عنوان رئیس جمهوری انتخاب شود. در فرانسه نیز در اواخر بهار انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود. توجه چین نیز معطوف به مدیریت فرایند جانشینی های سیاسی در این کشور است. در عین حال، دولت های منطقه همچنان به طور جدی نگران اهداف هسته ای ایران هستند: نه تنها اسرائیل، بلکه عربستان سعودی و سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز به دقت اقدامات ایران و واکنش های ما را تحت نظر دارند. این عوامل راهبردهایی اغلب غیرهمسو را در زمینه رویکرد ما در برابر ایران ایجاد می کند، با این حال ما همچنان به هماهنگ کردن اقداماتی قاطع با شرکایمان با هدف جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای ادامه می دهیم.

آشکار است که در نتیجه اقداماتی که ما تا کنون با همکاری های نزدیک با جامعه بین المللی انجام داده ایم، رژیم ایران احساس انزوا و آسیب پذیری، و نه جسارت، می کند. این امر نه تنها در ارتباط با متحدان اروپایی ما، بلکه در زمینه منطقه پیرامون خود ایران نیز صدق می کند. ایران علی رغم تلاش های خود برای سوء استفاده از انقلاب های مردمی در کشورهای عرب، نتوانسته است در این انقلاب ها نقش و نفوذی داشته باشد، و با حمایت از سرکوب بی رحمانه مردم سوریه توسط بشار اسد، خود را منزوی ساخته است. در حالی که ما، اتحادیه عرب، ترکیه، اتحادیه اروپا، و سایر کشورها از خواسته های مشروع مردم سوریه حمایت می کنیم، ایران به عنوان متحد اسد، موضعی منفرد و غیر قابل دفاع را اتخاذ کرده است. آتش زدن پرچم های ایران در خیابان های سوریه نشان دهنده این موضوع است که مردم سوریه می دانند ایران حامی آنها نیست. ما به حمایت های خود از خواست مردم سوریه برای برخورداری از حکومتی که بازتاب دهنده آرمان های آنها، و نه ایران، باشد، ادامه خواهیم داد. زمانی که سرانجام اسد از قدرت کنار رود، ایران در منطقه تنها خواهد ماند، و منزوی تر از همیشه خواهد بود – و این حقیقتی است که نمی تواند از دید رهبران ایران پنهان مانده باشد. ایران همچنین امیدوار است که پس از خروج نیروهای نظامی ما، در عراق نیز نفوذ و تاثیر منفی خود را داشته باشد. با این حال، نخست وزیر، مالکی، گفته است که خشونت گروه های شبه نظامی، شامل گروه هایی که مورد حمایت ایران هستند، را تحمل نخواهد کرد، و ما به تلاش های خود برای تقویت توانمندی های نیروهای امنیتی عراق ادامه خواهیم داد.

به غیر از نگرانی های جامعه بین المللی در مورد برنامه هسته ای ایران، ما به آشکار کردن وضعیت فاحش حقوق بشر در ایران – که سبب انزوای بیشتر ایران در جامعه بین المللی می شود – ادامه خواهیم داد. در 21 نوامبر، کمیته حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل برای نهمین سال متوالی، با بیشترین آرای موافق، ایران را به دلیل نقض جدی حقوق بشر در این کشور محکوم کرد. ما از انتصاب گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای بررسی سرکوب دایمی آزادی های مردم این کشور توسط رژیم ایران، استقبال می کنیم. ما همچنین برای مقابله با نقض آزادی های مذهبی، به همکاری های خود با رهبران کشورهای جهان، گروه های مذهبی و سازمان های غیردولتی ادامه می دهیم.

ما از طریق فراهم آوردن امکان آموزش، دسترسی به رسانه ها، و شرکت در برنامه های تبادل، به ایرانیانی که می خواهند حکومت کشور خود را تبدیل به حکومتی پاسخگو و مسئول کنند، کمک می کنیم. ما قصد داریم سفارتخانه ای مجازی را در تهران افتتاح کنیم، تا از طریق آن اطلاعات دقیقی در مورد سیاست خود، صدور روادید، و فرصت های تحصیل و آموزش در ایالات متحده را در اختیار ایرانیان قرار دهیم. ما همچنین از طریق رسانه های اجتماعی، شامل یک صفحه فارسی در فیس بوک، یک صفحه در توئیتر و ابزارهای رسانه ای خود مانند صدای آمریکا به زبان فارسی و رادیو فردا، با ایرانیان ارتباط برقرار می کنیم. ما در حال انجام اقداماتی برای جلوگیری از ارسال پارازیت توسط ایران بر روی امواج ماهواره ای، و تایید مجوزهای استفاده از نرم افزارهایی که به جریان آزاد اطلاعات کمک می کند، هستیم. این اقدامات به طور آشکار نشان دهنده آرزوی قلبی ما برای برقراری ارتباط با مردم ایران و گسترش بحث های داخلی میان رهبران این کشور است.

ما در نگرانی های کنگره در زمینه رفتارهای ایران شریک هستیم و با شما همکاری خواهیم کرد. ما برای تقویت فرایند اجرای تحریم های کنونی و اعمال تحریم های بیشتر برای آسیب پذیرتر کردن رژیم ایران با متحدان خود همکاری می کنیم، و ادامه انسجام و توافق نظر بین اعضای 1+5 بهترین راهکار برای اعمال فشار بیشتر بر ایران است. ما می خواهیم با شما همکاری کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که دارای ابزارها و انعطاف پذیری لازم جهت دستیابی به این اهداف، عدم مواجهه با نتایج پیش بینی نشده، و حفظ ائتلاف بی سابقه کنونی – که ما در مخالفت با بلندپروازی های هسته ای ایران ایجاد کرده ایم – هستیم. در همین چهارچوب، ما از ایده های شما که به ما کمک می کند تا برای ایجاد تغییر در رفتارهای ایران، به افزایش فشارها بر این کشور ادامه دهیم، استقبال می کنیم.

سپاسگزارم