کاخ سفید
دفتر سخنگو
____________________________________________________________
20 مارس 2010 برای انتشار فوری
من امروز می خواهم بهترین آرزوهای خود را به همۀ کسانی که نوروز را در ایالات متحده، و در سراسر جهان جشن می گیرند تقدیم کنم. در این جشن سال نو، دوستان و اعضای خانواده برای تأمل بر آنچه در سال گذشته روی داده است، برگزاری مراسم با یکدیگر و سهیم شدن در امید های آیندۀ خود فرصتی یگانه در اختیاردارند.
یک سال پیش من این فرصت را مغتنم شمردم تا با مردم و رهبران جمهوری اسلامی ایران سخن بگویم و فصل تازه ای از تعامل را بر اساس منافع و احترام متقابل پیشنهاد کنم. من بدون هیچگونه توهمی به این کار دست زدم. برای مدت سه دهه ایالات متحده و ایران از یکدیگر رویگردان بوده اند. رهبران ایران از راه خصومت با آمریکا سعی در ایجاد مشروعیت برای خود داشته اند. و ما بر سر بسیاری از مسائل همچنان با یکدیگر اختلافات جدی داریم.
سال گذشته من اعلام داشتم که انتخاب برای یک آیندۀ بهتر در دست رهبران ایران است. این سخن امروز هم به قوت خود باقی است. ایالات متحده همراه با جامعۀ بین المللی حق شما را به استفادۀ مسالمت آمیز از انرژی هسته ای به رسمیت می شناسد – ما از شما تنها خواستار پایبندی به همان مسؤلیتهایی هستیم که برای کشورهای دیگر نیز وجود دارد. ما از شکایت های گذشتۀ شما آگاهیم – خود ما نیز شکایت هایی داریم، ولی ما برای حرکت به سوی جلو آماده ایم. ما می دانیم که شما با چه چیزی مخالفید؛ اکنون بگویید که با چه چیزی موافقت دارید؟
رهبران ایران به دلایلی که تنها خودشان می دانند، از پاسخ دادن به این پرسش ناتوان مانده اند. آنها پیشنهادهای مبتنی بر حسن نیت جامعۀ بین المللی را رد کرده اند. آنها به راهی که برای ایرانیان فرصت های بیشتر به ارمغان می آورد، و به یک تمدن بزرگ امکان می دهد تا جای شایستۀ خود را در خانوادۀ ملل بازیابد، پشت کرده اند. رهبران ایران در برابر دستی که به سویشان دراز شده، تنها مشت گره کردۀ خود را نشان داده اند.
سال پیشین جهان با تحسین ایرانیان را که خواستار برخورداری از حقوق جهانی خود برای شنیده شدن صدایشان بودند، نظاره کرد. اما با نهایت اندوه، آرمانهای مردم ایران نیز، با مشت گره کرده روبرو شد، مردم در حالی که با سکوت در خیابانها راه می پیمودند در معرض ضربات باتوم قرار گرفتند؛ زندانیان سیاسی گرد آوری شدند و مورد بدرفتاری قرار گرفتند، اتهامات پوچ و بی اساس علیه ایالات متحده و غرب عنوان گردید؛ و مردم در همه جا از دیدن ویدیوی کشته شدن یک زن جوان در خیابان وحشت زده شدند.
ایالات متحده در امور ایران مداخله نمی کند. تعهد ما – مسؤلیت ما – این است که به خاطر آن حقوقی که برای همۀ موجودات انسانی باید جهانی باشد به پا خیزیم. این حقوق سخن گفتن آزادانه، حق تجمع بدون ترس، حق برخورداری برابر از عدالت و بیان نظرات خود بدون روبروشدن با انتقامجویی علیه خود شما و خانواده هاتان را در بر می گیرد.
من میل دارم ایرانیان بدانند که کشور من به چه اعتقاد دارد. ایالات متحده به منزلت فرد فرد موجودات انسانی، و به یک نظم بین المللی که کمان تاریخ را در جهت تصمیم عدالت خم می کند، و به آینده ای که در آن ایرانیان بتوانند حقوق خود را به کار بندند، به طور کامل در اقتصاد جهانی مشارکت داشته باشند، و از طریق مبادلات آموزشی و فرهنگی در فراسوی مرزهای ایران، به غنای جهان کمک کنند، معتقد است. این آینده ای است که ما در جستجوی آن هستیم. این آن چیزی است که آمریکا به آن اعتقاد دارد.
به همین سبب، ما حتی در حالی که همچنان با دولت ایران اختلاف داریم، به تعهد خود نسبت به آیندۀ امیدوارانه تر برای مردم ایران پایبند می مانیم. افزایش فرصت ها برای مبادلات آموزشی به نحوی که دانشجویان ایرانی بتوانند به کالج ها و دانشگاه های ما بیایند و کوشش ما در جهت حصول اطمینان از این که ایرانیان می توانند به نرم افزار و فن آوری اینترنت که آنها را به برقراری ارتباط با یکدیگر و با جهان بدون ترس از سانسور قادر می سازد، نمونه هایی از این پایبندی است.
در وهلۀ آخر بگذارید با صراحت صحبت کنم: ما به منظور پاسخگو قراردادن دولت ایران با جامعۀ بین المللی در حال همکاری هستیم، زیرا آنها از عمل به مسؤلیت های خود سر باز می زنند. ولی پیشنهاد ما در زمینۀ تماسهای فراگیر دیپلماتیک و برقراری گفت وشنود به قوت خود باقی است. واقعیت این است که طی سال گذشته، این دولت ایران بود که منزوی ساختن خود را برگزید، و تمرکز بر روی گذشته را به جای تعهد برای یک آیندۀ بهتر، که جز شکست خود حاصلی در بر ندارد، انتخاب کرد.
سال گذشته من به نقل سخنی از سعدیِ شاعر "بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند" پرداختم. من هنوز به این گفته معتقدم – من با تمامی تار و پود وجود خود به آن اعتقاد دارم. و در حالی که ما همچنان با یکدیگر اختلاف داریم، دولت ایران باز از حق انتخاب برای پیگیری یک آیندۀ بهتر و عمل به مسؤلیتهای بین المللی خود، و در همان حال احترام به منزلت و حقوق بنیادین مردم خود برخوردار است.
از شما سپاسگزارم
عید شما مبارک