Skip Global Navigation to Main Content
Skip Breadcrumb Navigation
دربارۀ ما

دلیل ایجاد سفارت مجازی تهران چیست؟

نمایندگی نزد مردم ایران ...

رویدادهای 1979 بخوبی شناخته شده است: انقلاب اسلامی، حمله به سفارت ایالات متحده و گروگان گیری، بارها در فیلمها و نوشته ها تشریح شده است.  و در حالی که جهان از این که ما سفارتی را در تهران از دست دادیم آگاهی دارد، آنچه ما در عمل از دست دادیم چیزی به مراتب بیشتر بود. ما روابط با مردم ایران، آگاهی از جامعۀ ایرانی و دسترسی به آن و هزاران مورد تعامل میان شهروندان آمریکایی و ایرانی را از دست دادیم. شک نیست که سوئیس، کشور حافظ منافع ما در تهران در مدیریت مسائل مهم کنسولی و انسانی طی سه دهۀ گذشته،  بسیار سودمند و کارساز بوده است، ولی غیبت آمریکا از ایران به این معنا است که ما از فرصت کمی برای رساندن صدای خود به گوش مخاطبان وسیع تری از مردم ایران برخورداریم.

در این میان دولت ایران- در تلاشی بیهوده- سعی داشته است تا درهای جامعۀ خود را بروی جریان اطلاعات و اندیشه های بین المللی ببندد. دولت ایران نیز مانند دیگر رژیم های خودکامه می کوشد تا با آویختن یک "پردۀ الکترونیکی" بر گرد مردم، آنچه را شهروندانش می بینند، می شنوند و احساس می کنند، محدود سازد. می کوشد محتوای رسانه های ایرانی را کنترل کند، دسترسی به اینترنت را محدود سازد، ارتباطات را زیر نظارت داشته باشد و در پخش برنامه های [رادیویی و ماهواره ای] که از خارج از ایران سرچشمه می گیرند، ایجاد اختلال کند. این تلاش که مستلزم هزینه ای بسیار گزاف است در دنیای امروز که به طور روزافزون به تعامل گرایش دارد، محکوم به شکست است. این شیوۀ عمل همچنین با دو رشته از ارزشهای اساسی ما، آزادی بیان و آزادی مطبوعات در تضاد است؛ ارزش هایی استوار بر این اعتقاد ساده که اگر شما بتوانید از دیدگاه های متعددی بهره مند شوید و نتیجه گیری خود را بکنید، هم آگاهی بیشتری به دست می آورید و هم در یک جامعۀ دموکراتیک شهروند بهتری خواهید بود. ما از مباحثات مقدماتی خود از طریق USAdarFarsi و آنچه که از ایران می شنویم، می دانیم که ایرانیان همچنان تشنۀ اطلاعات دربارۀ ایالات متحده - اطلاعات دربارۀ مسافرت به ایالات متحده، فرصتهای تحصیلی و سیاستهای ما در قبال ایران و بقیۀ جهان- باقی مانده اند.

این اشتیاق به گفت و شنود و احترام فراوان مردم آمریکا نسبت به مردم ایران بود که کمی پیش در سال جاری ما را به گشودن حساب کاربری USAdarFarsi در توئیتر و فیس بوک بر انگیخت. اظهار نظرهایی که ما از مردم عادی دریافت داشته ایم ما را به دست زدن به کاری تازه واداشته است: تارنمایی برای ایرانیان - به زبان فارسی - که بر اساس آنچه شما می خواهید شکل گرفته باشد و فرصتی در اختیارتان بگذارد تا با ما دربارۀ آنچه که فکر می کنید و علت آن بیشتر سخن بگویید. در پاسخ، ما سفارت مجازی تهران را به وجود آورده ایم تا چشم انداز دیگر و منبع دیگری از اطلاعات به شما عرضه کنیم، تا شما بتوانید به نتیجه گیری خود دربارۀ ایالات متحده، نگرانی های ما از بابت فعالیتهای دولت ایران در داخل و خارج، و کوششهای جدی ما برای دستیابی به راه حلی در جهت رفع این نگرانی ها برسید.

این تارنما یک هیئت رسمی دیپلماتیک نیست، یا یک سفارت واقعی ایالات متحده را که به دولت ایران معرفی شده باشد نمایندگی نمی کند. اما در غیبت روابط مستقیم، می تواند به عنوان یک پل رابط میان مردم آمریکا و مردم ایران عمل کند.  همانگونه که پرزیدنت اوباما در اوایل سال جاری اعلام داشت و کلینتون، وزیر امور خارجه در مصاحبه های اخیر خود با صدای آمریکا و بی بی سی تاکید کرد، "شما- جوانان ایران- هم حامل عظمت کهنسال تمدن ایرانی هستید و هم از قدرت شکل دادن به کشوری که پاسخگوی آرمانهای شما باشد، برخوردارید. استعداد، امیدها و گزینش های شما به آیندۀ ایران شکل و به روشنایی بخشیدن به جهان یاری خواهد داد. و هرچند زمانه ممکن است تیره جلوه کند، میل دارم بدانید که من با شما هستم."

با چنین روحیه ای است که ما سفارت مجازی تهران را راه انداخته ایم. این نمایندگی ما نزد مردم ایران است. این مکان برای شما ایجاد شده است. امیدواریم لحظه ای در آن درنگ کنید.