گروهبان یکم فرمانده فرانک ای گریپ، رهبر ارشد فرمانده در فرماندهی مرکزی ایالات متحده، در طی یک گشت پیاده در 22 سپتامبر 2012 در ناحیه پنجاوی از جنوب افغانستان بازدید می کند و با گروهبان یکم ساموئل مورفی (راست)، گروهبان یکم استرایکر 3 از تیپ 2 لشکر پیاده نظام، و گروهبان یکم مایکل رابینسون (چپ، گروهان)، گروهبان یکم گروهان آپاچی صحبت می کند. (عکس از گروهبان مت یانگ)

پایگاه هوایی قندهار، افغانستان (25 سپتامبر، 2012) – مواجهه با تهدید داخلی در افغانستان می تواند گاهی به صورت مشکل افغان ها مطرح شود که توسط نیروهای ائتلاف که در صحنه نبرد خدمت می کنند حل و فصل می گردد. گروهبان یکم فرانک ای گریپ دیدگاهی متفاوت دارد.

او این دو گروه را یک گروه واحد می داند و بر آن باور است که همه افراد در این نبرد مشترک از مسئولیتی برای کاهش تهدید ناشی از این که اعضای نیروی امنیت ملی افغانستان اسلحه های خود را بر روی نیروهای ائتلاف نشانه بگیرند برخوردارند.

گریپ، رهبر ارشد فرماندهی مرکزی ایالات متحده، گفت: «ما به عنوان یک نیرو با مسئله ای درون نیروی خود برخورداریم، بنابراین کلمه کلیدی در اینجا عبارت است از ما». او ادامه داد: «مسئله این است که ما افرادی در نیروهای خود داریم که همکاران خود را درون نیروی ما به قتل رسانده اند. این امر به همان اندازه که برای نیروهای آمریکا و ائتلاف مطرح است برای نیروهای افغان نیز مطرح می باشد. اینجا در بین نیروهای ایالات متحده ما از این تهدید به عنوان یک تهدید داخلی یاد می کنیم».

سربازان ارتش ملی افغانستان و گروه های مختلف پلیس ملی افغانستان، که مجموعاً نیروهای امنیت ملی افغان خوانده می شوند، در طی دهه گذشته به منظور ایجاد یک حضور امنیتی حرفه ای و پایدار در افغانستان با نیروهای ائتلاف همکاری داشته اند.

گریپ در طی بازدیدی که اخیراً از فرماندهی منطقه ای (جنوب) در افغانستان صورت گرفت بخاطر آورد: «هنگامی که من برای اولین بار در نوامبر 2001 به اینجا آمدم، خودم را شخصاً می گویم، من [در کنار] شبه نظامیان مبارزه می کردم. هنگامی که در سال 2004 به اینجا آمدم، من هنوز هم در کنار شبه نظامیان کار می کردم، ولی ما در آن زمان ارتش ملی افغانستان (ANA) را روی پای خود مستحکم می کردیم». او ادامه داد: «در سال 2012، ما از یک نیروی بزرگ که به صورت حرفه ای آموزش دیده است برخوردار هستیم که با آنها شریک می شویم».

او یادآوری کرد که امروز «ما از بیش از 300000 سرباز ارتش ملی افغانستان در لباس نظامی برخوردار هستیم، ما از یک دولت مرکزی کارا بهرمندیم، ما از چند صد هزار عناصر مختلف در پلیس افغانستان برخورداریم، و ما در حال ایجاد ثبات و پلیس و امنیت بیشتر به این ملت هستیم».

گریپ تهدید ناشی از حملات داخلی را علیه این پیشرفت مورد تصدیق قرار می دهد و سربازان را تشویق می کند تا از طریق آموزش و آگاهی بیشتر با این مسئله مقابله کنند. او تمامی سربازان را، از ژنرال های فرمانده تا سربازان سطح پایین، تشویق می کند تا به کسب دانش بپردازند و نسبت به تفاوت های فرهنگی همدلی و حساسیت داشته باشند.

گریپ گفت: «من باید اذعان کنم که 80-75 درصد از این تهدید داخلی از تفاوت های فرهنگی و مذهبی ناشی می شود که ما می توانیم به راحتی آن را از طریق رهبری و آموزش مناسب، تحصیلات و انتظام مرتفع کنیم». او ادامه داد: «شاید حدود 20 درصد از آن از عملیات دشمنانمان ناشی می شود که افرادی را برای ایجاد این نوع مشکلات در خطوط ما نفوذ می دهند».

نیروهای ائتلاف در افغانستان همچنین در هنگام همکاری با نیروهای امنیت ملی افغانستان (ANSF) یک برنامه فرشته نگهبان به وجود آورده اند. در این برنامه حداقل یک فرد در هر گروه مسئول است تا فوق العاده مراقب و آموزش دیده باشد تا در صورت مواجهه با حملات داختی در طی عملیات به این امر واکنش نشان دهد.

این رهبر ارشد می داند که نیروهای ائتلاف نمی توانند اجازه دهند که این تهدید خدمات نیروی امنیت ملی افغانستان (ANSF) و نیروهای ناتو را از بین ببرد.

او گفت: «ما نباید بگذاریم که این موضوع در همکاری ما اخلالی ایجاد کند، بخصوص در طی این زمان بسیار حیاتی در برنامه عملیات». او اضافه کرد: «ما باید شانه به شانه [باقی] بمانیم و حتی اطمینان بیشتری به آنها نشان دهیم و به آموزش و بالا بردن ظرفیت نیروهای مسلح افغان ادامه دهیم، بخصوص به منظور تکمیل خروج مسئولانه ما [از افغانستان] همراه با موقیت و افتخار».

چاپ

ایمیل