حقوق بشر | دفاع از شان و منزلت انسانی
23 دسامبر 2008
برنامه ای که مردم معمولی آمریکا را با فعالیت های حقوق بشر آشنا می سازد
دانشگاه مینه سوتا ارائه دهندۀ امکاناتی برای حمایت از حقوق بشر
جین مورس
عضو هیئت تحریریه
واشنگتن- به لطف یک برنامۀ منحصر به فرد 10 هفته ای که توسط مرکز حقوق بشر دانشگاه مینه سوتا ارائه می شود، معلمان، پرستاران، پزشکان، وکلا، مدیران محلی و فعالان در ایالات متحده و خارج، مشغول کسب تجارب عملی در ارتقای حقوق بشر هستند.
به گفتۀ کریستی رودلیوس-پالمر ، مدیر مشترک این مرکز، از اعضای شرکت کننده در این برنامه خواسته می شود آموزه های خود را از طریق برنامه هایی در مدارس و در میان گروه های مدنی، یا کار داوطلبانه در سازمان های محلی، در جامعۀ خود انتشار بدهند. او به America.gov گفت، اعضای شرکت کننده درمی یابند که تجارب کسب کرده آنها در سازمان های حقوق بشری، بر کار و زندگیشان مؤثر واقع می شود.
رودلیوس-پالمر گفت، من فکر می کنم اعضای پیشین بسیاری از مطالبی که آموخته اند را در کاری که به آن اشتغال دارند به کار می برند، حتی اگر شغل آن ها ارتباطی هم به حمایت از حقوق بشر نداشته باشد. واقعیت امر این است که، بسیاری از مردم به آن چه یادگرفته اند، عمل، واز آموزه های خود در کاری که انجام می دهند با نوآوری استفاده می کنند.
کار حقوق بشر فراتر از مشاغل سنتی می رود و مردم را تشویق به پا گزاردن به ماورای مرزهای زندگی راحت و و تثبیت شدۀ خود می کند و این اندیشه را در ذهن آنان پرورش می دهد که حقوق بشر چگونه برکار و هدف آنان در زندگی تأثیر گذار است .
به عقیدۀ رودلیوس-پالمر و دیوید ویسبرود ، که هر دو از اعضای این جمعیت هستند، بعضی ها این تجربه را مسبب تغییر شغل می دانند.
رودلیوس-پالمر گفت، هر دوی ما در آغاز از اعضای این سازمان بودیم و خودمان مستقیما ً تجربه کرده ایم که این برنامه تغییراتی در زندگی ما ایجاد کرده است.
کاری که ریشه در قبول مسئولیت و عشق و علاقه دارد
مرکز حقوق بشر از زمان تأسیس در سال 1989، بانی کار بیش از 380 تن از اعضای آن در سازمان های حقوق بشر در 70 کشور جهان گشته است.
فعالیت شرکت کنندگان بر مسائل گوناگونی متمرکز است: پناهندگان و آوارگان، حقوق زنان، منع شکنجه، حقوق مردم بومی، حقوق کودکان و تهیۀ مدارک دال بر نقض حقوق بشر.
اعضای این برنامه در سال 2009 با گروه های شبکۀ کمک جامعه به اوگاندا؛ مرکز قوانین به نفع عموم در آکرا، غنا؛ مرکز قربانیان شکنجه واقع در مینیاپولیس؛ اقتدار سبز/ آزوفنیکس در ماناگوا، نیکاراگوئه؛ و نگهبانی حقوق بشر در نیویورک کار می کنند.
این مرکز با اختصاص کمک های مالی از 1000 تا 4500 دلار، به تأمین هزینۀ سفر، اسکان و غذا می پردازد.از آن جا که کمک های مالی کفاف مخارج اعضا را نمی دهد، شرکت کنندگان در این برنامه تشویق به تأمین مالی از منابع دیگر نیز می شوند.
رودلیوس –پالمر گفت، بعضی از اعضا برای به اتمام رساندن این دوره، از منابع مالی شخصی خود استفاده می کنند.
او گفت، این یک حرفه نیست؛ واقعا ً نشانگر حس مسئولیت و عشق و علاقۀ آن هاست. افرادی که عادت به زندگی سطح بالا دارند، برای عضویت در این سازمان ساخته نشده اند.
افرادی که مشاغل تمام وقت دارند، باید ترتیب یک مرخصی را برای خود بدهند. رودلیوس-پالمر گفت، ما متوجه شده ایم که معلمان موقعیت مناسبی برای عضویت دارند چون تابستان ها کار نمی کنند و می توانند در محل مشغول شوند و به علاوه، ازتجربیاتی که کسب می کنند در کلاس های خود استفاده نمایند و انرژی بیشتری هم پیدا می کنند. اما سایرین باید از این لحاظ فداکاری کنند.
او ادامه داد، اخیرا ً من متوجه شده ام که بسیاری از مهاجران درخواست شرکت در این برنامه را می کنند. یکی از دلایل آن بازگشت به وطنشان است که از آن پناهنده شده اند و یا این که در وضعیت های بسیار دشوار به سرمی برند. آن ها واقعا ً می خواهند برای جوامعشان، یا دست کم منطقه ای که به آن تعلق داشته اند، یک اقدام جبرانی انجام دهند .
رودلیوس-پالمر گفت، حتی با وجود محدودیت های مالی، تعداد شرکت کنندگان در برنامه ها بیشتر از قدرت مالی این مرکز است. ما مدام کوشش می کنیم تا از راه های خلاقانه موقوفه ای راه بیندازیم تا بتوانیم اعضای بیشتری را تأمین مالی نماییم.
لوسی اریموند ، وکیل دعاوی، دبیر و فعال باسابقه و دارای تجربیات گسترده ای در خدمات مذهبی، اخیرا ً مدیر برنامه های عضویت در مرکز حقوق بشر شد.
او به America.gov اظهار داشت، نیاز به این گونه کار داوطلبانه در سازمان های حقوق بشری آن قدر زیاد است، و افرادی که علاقمند ورود به این کار هستند چنان پرشمارند که تنها مسئله، یافتن پول کافی برای تأمین کمک هزینه است. چنانچه پول و کارمند کافی در اختیار داشتیم می توانستیم این برنامه را میلیون برابر توسعه بدهیم و هنوز هم جا برای کار وجود داشته باشد.
اریموند اذعان داشت که تأمین هزینه در بحران فعلی مالی جهان کاری دشوار است.
او گفت در این دوران سخت، عضویت در فعالیت های مربوط به حقوق بشر شاید کاری تجملی به نظر برسد، اما باید به تأثیر دراز مدت آن توجه داشت.
اریموند گفت، این ها برنامه هایی هستند که باعث ایجاد امید می شوند . این ها برنامه هایی هستند که شبکه ای از دوستی ها ایجاد می کنند که موجب می شود جهان ما منفجر و پاره پاره نشود.
