گوناگونی | محلی برای همگی
12 آوريل 2008
رمزگشایی قانون روادید
این مقاله به ارائه راهنمایی از اصول اساسی فرایند صدور روادید، واژه نامه اصطلاحات تخصصی مربوط به روادید، و ستون های فرعی ای حاوی اطلاعات مربوط به بیومتریک، آخرین مقررات مربوط به مسافران، و آماری در زمینه سفر به ایالات متحده می پردازد.
مانند هر کشور میزبان دیگر، ایالات متحده نیز نیازمند اطلاعات اولیه در خصوص مهمانان خود است: آنها که هستند، چه زمان از راه می رسند و چه زمان کشور را ترک می کنند. این اطلاعات از طریق فرایند صدور روادید به دست می آید. در حالی که اتباع اغلب کشورها باید برای ورود به ایالات متحده اقدام به دریافت روادید نمایند، اکثر افرادی که قصد بازدید از ایالات متحده دارند از این امکان بهره مند هستند.
در سال 2004، تقریبا سه چهارم تمامی متقاضیان موفق به دریافت روادید ایالات متحده شدند. و اکثریت حتی بیشتری از متقاضیان روادید تحصیلی - حدودا 80 درصد - مورد تایید قرار گرفتند.
علاوه بر این، در سال گذشته تعداد مسافران تجاری و جهانگرد و تعداد محصلینی که با روادید غیر مهاجرتی وارد ایالات متحده شدند به ترتیب 12 درصد و 4 درصد افزایش داشت.
روادید
روادید مجوزی است که به شما اجازه تقاضای ورود به داخل مرزهای کشوری را می دهد. به موجب قوانین ایالات متحده، وزارت امور خارجه مسئولیت صدور روادید را بر عهده دارد. یکی از افسران کنسولگری های این وزارتخانه پس از بررسی مدارک شما و انجام مصاحبه کوتاهی در مورد صلاحیت شما برای دریافت روادید تصمیم گیری می کند - این فرایند "صدور حکم" نام دارد. در تمامی موارد صدور روادید، این افسران کنسولی هستند که نظر نهایی را صادر می کنند.
همانگونه که تقاضای روادید متضمن دریافت روادید نیست، دریافت روادید نیز ورود به ایالات متحده را تضمین نمی کند. داشتن روادید تنها نشانگر این است که یک افسر کنسولی تقاضای شما را بررسی کرده و تشخیص داده که شما برای سفر از کشور خود به مبدا ورودی بخصوصی در ایالات متحده با هدف مشخصی صلاحیت دارید.
یک مامور مهاجرت در مرز ورودی درباره صدور اجازه ورود به داخل ایالات به شما تصمیم گیری می کند. فقط ماموران مهاجرتی وزارت امنیت داخلی اختیار صدور اجازه ورود به شما را دارند. با این وجود، اینکه به مسافری که روادید معتبر در دست دارد اجازه ورود داده نشود بسیار غیرعادی است.
فرایند
به منظور دریافت روادید و ورود به ایالات متحده، شما ابتدا باید یک فرم تقاضای DS-156 را تکمیل نمایید [http://evisaforms.state.gov]. شما می توانید با تماس با سفارت ایالات متحده در کشور خودتان [http://travel.state.gov/travel/tips/embassies/embassies_1214.html] وقت ملاقات تعیین نمایید. با همراه داشتن فرم درخواست، گذرنامه، یک قطعه عکس و مدارک لازم به سفارت یا کنسولگری ایالات متحده مراجعه نمایید. در آنجا در مورد هدف مسافرتتان با شما مصاحبه خواهد شد. شما باید وجه تقاضای روادید که هم اکنون 100 دلار است را بپردازید. این روادید به شما امکان سفر به یکی از مبادی ورودی ایالات متحده که در آنجا ماموری قبل از صدور اجازه ورود به کشور مدارک مسافرتی شما را مجددا بررسی خواهد کرد را می دهد.
این فرایند واضح و روشن از زمان حمله های تروریستی 11 سپتامبر 2001 دستخوش تغییرات اندکی شده و تغییرات حاصله در روال های مختلف با هدف مورد خطاب قرار دادن دغدغه های امنیتی جدید صورت گرفته است.
تمامی افراد مذکر بین سنین 16 و 45 سال باید فرم اضافی DS-157 را به منظور ارائه تاریخچه مفصلی از مسافرت های پیشین و وابستگی های خود به نهادهای مختلف تکمیل نمایند. افسران کنسولی همچنین می توانند متقاضیان دیگر را نیز ملزم به تکمیل این فرم نمایند.
تمامی محصلین و بازدید کنندگان مبادله ای صرف نظر از ملیتشان باید یک فرم تقاضای تکمیلی را تکمیل نموده و توسط موسسه اسپانسر در سیستم اطلاعات محصلین و بازدید کننده های مبادله ای (2) وارد شده باشند.
تقریبا تمامی افرادی که برای ورود به ایالات متحده ملزم به اخذ روادید هستند باید مصاحبه رو در رویی با یک افسر کنسولی انجام دهند. تا پیش از این، افسران کنسولی می توانستند از لزوم حضور شخصی متقاضی صرفنظر کنند و برخی آژانس های مسافرتی نیز می توانستند از جانب مشتریان خود اقدام به درخواست روادید نمایند. با توجه به تغییر یافتن مقررات جاری، وزارت امور خارجه در طول سه سال گذشته تعداد افسران کنسولی خود را به میزان قابل توجهی افزایش داده و در جهت بهبود سیستم های زمان بندی وقت ملاقات نیز تلاش نموده است.
سیستم هایی با بهره گیری از فناوری های جدید مستقر شده اند تا پرونده های روادید و انتظامی و همچنین اطلاعات فهرست های مراقبت را به اشتراک گذاشته و ثبت نام محصلین را نیز تحت نظر داشته باشند. از سال 2004، فناوری ها، یکپارچه سازی پایگاه های داده، و اصلاح مشکلات این سیستم ها به طور چشمگیری بهبود یافته و موجب کاهش حجم کارهای عقب افتاده گردیده است.
از سال 2004، سفارتخانه های ایالات متحده موظف گردیده اند تا در روند رسیدگی به درخواست های روادید محصلین و مسافران تجارتی تسریع حاصل نمایند. در نتیجه، کنسولگری ها وقت های ملاقات ویژه ایجاد کرده و زمان بندی و رسیدگی به اینگونه روادید را در اولویت قرار داده اند.
ایالات متحده و بسیاری از کشورهای دیگر در حال حرکت به سمت به کارگیری روادید، گذرنامه ها، و دیگر مدارک ورود و خروج مقاوم در برابر دستکاری و با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین بوده که حاوی عکس های دیجیتال و نشانگرهای بیومتریک مانند اثر انگشت هستند. برای مثال، اثر انگشت متقاضی در طول فرایند درخواست روادید و مجددا در هنگام ورود به ایالات متحده اسکن می شود.
تمامی کشتی ها و هواپیماهای مسافربری عازم ایالات متحده اطلاعات هویتی تمامی مسافران خود را در اختیار مسئولین مهاجرتی ایالات متحده قرار می دهند.
مسافرانی که به طور معمول نیازمند اخذ روادید برای ورود به ایالات متحده هستند هم اکنون باید حتی برای عبور در هنگام مسافرت با وسیله ای که در مسیر به مقصد دیگری در ایالات متحده توقف می کند مبادرت به اخذ روادید نمایند.
شرایط و هزینه های اخذ روادید ایالات متحده مشابه شرایط و هزینه های سایر دموکراسی ها است؛ و ضرورت اخذ روادید، هزینه های اضافی، و محدودیت های اعمال شده همگی بر اساس روابط متقابل با کشورها وضع می شوند - به این معنا که ایالات متحده همان شرایطی که دیگر کشورها برای اتباع ایالات متحده وضع می کنند را تکرار می کند.
از قبل برنامه ریزی کنید: مدت های انتظار
با وجود اینکه مدت زمان معمول برای اخذ روادید اخیرا به طور قابل توجهی کاهش یافته، برنامه ریزی از قبل و آغاز فرایند درخواست روادید از ابتدای برنامه ریزی سفر هنوز هم از اهمیت زیادی برخوردار است. تکمیل فرم ها، جمع آوری مدارک مورد نیاز برای ارائه به افسر کنسولی و دریافت وقت مصاحبه همگی زمان بر هستند.
به دلیل منحصر به فرد بودن شرایط هر متقاضی، این فرایند - و مدت زمان لازم برای تکمیل آن - متغیر است. افرادی که قصد تحصیل یا کار در ایالات متحده دارند باید برای مثال به نسبت جهانگردها فرم های اضافی تکمیل کرده و مدارک بیشتری ارائه دهند.
به همین شکل، متوسط مدت انتظار برای دریافت وقت مصاحبه برای کشورهای مختلف متغیر است. سفارتخانه های ایالات متحده مدت های انتظار تخمینی خود را در آدرس اینترنتی http://travel.state.gov/visa/temp/wait/tempvisitors_wait.php درج می کنند. در صورتی که قصد سفر تحصیلی یا تجاری دارید، به وقت ملاقات های تسریع شده مراجعه نمایید.
وزارت امور خارجه متعهد به هر چه آسان تر کردن فهم فرایند تقاضای روادید بوده و فهرستی از منابع مهم در پایان این مقاله درج شده است.
مصاحبه
آمادگی کامل برای مصاحبه روادید از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
شما باید نه تنها فرم تکمیل شده، رسید پرداخت هزینه تقاضای روادید، گذرنامه معتبر، و عکسی که طبق مشخصات خاصی است را به همراه داشته باشید، بلکه مدارکی نیز ارائه دهید که ثابت کند در پایان مدت اقامت قصد بازگشت به کشور خود را دارید.
در صورتی که متقاضی اخذ روادید تحصیلی باشید، باید همچنین رسید پرداخت هزینه SEVIS I-901 [http://www.ice.gov/graphics/sevis/i901/faq2.htm] را نیز به همراه داشته باشید.
افسر کنسولی ضمن بررسی مدارک شما، مصاحبه کوتاهی با شما انجام خواهد داد که در طی آن از شما خواسته می شود دلیل خود برای سفر به ایالات متحده را توضیح دهید. علاوه بر این، انگشت های سبابه شما با استفاده از نوعی اسکنر دیجیتال بدون جوهر مخصوصی به عنوان بخشی از اقدامات احتیاطی امنیتی برنامه یو اس-ویزیت (3) ثبت خواهند شد و هویت شما در پایگاه های داده حاوی اسامی و سوابق افرادی که صلاحیت دریافت روادید نداشته یا نیاز به تحقیقات بیشتر دارند مورد بررسی قرار می گیرد.
در پایان مصاحبه به شما اطلاع داده می شود که آیا تقاضای شما مورد تایید قرار گرفته یا رد شده است. بیشتر روادید تایید شده در عرض یک هفته تحویل داده می شوند. اما در صورت وجود مسائل امنیتی، حل مسئله می تواند به دلیل لزوم انجام تحقیقات بیشتر چند هفته به طول انجامد.
در صورتی که درخواست روادید شما رد شود، شما می توانید با ارائه مدارک بیشتر مجددا اقدام کنید اما با هر بار درخواست مجدد باید هزینه درخواست روادید 100 دلاری غیر قابل استرداد را نیز پرداخت نمایید.
رد درخواست روادید
دفتر کنسولی موظف است شرایط خاص هر متقاضی را بررسی و با قوانین مهاجرتی ایالات متحده تطبیق دهد.
رایج ترین دلیل رد شدن درخواست روادید عدم توانایی ارائه شواهدی است مبنی بر اینکه وابستگی شما با کشورتان به حدی قوی است که ماندن شما به صورت غیر قانونی در ایالات متحده بعید باشد. این نوع رد درخواست معمولا با عنوان 214(b) شناخته می شود. "وابستگی ها" آن دسته از جوانب زندگی شما هستند که شما را با کشور محل سکونتتان پیوند می دهند. ضرورت اثبات اینکه در خارج از ایالات متحده محل سکونتی دارید که به هیچ وجه قصد رها کردن آن را ندارید بخشی از قانون مهاجرت و ملیت ایالات متحده است [http://www.ufafis.org/visa/visadenials.asp].
شما می توانید تمایل خود برای بازگشت به کشورتان را با ارائه مدارکی که شما را در پایان اقامت موقت ملزم به ترک ایالات متحده می کنند به اثبات برسانید: شغل یا عضویت در یک برنامه آکادمیک در کشورتان؛ اعضای خانواده ای که هنوز ساکن آنجا هستند؛ دارایی های قابل توجه مانند خانه و پول در حساب های بانکی محلی، و غیره. هیچ نوع مدارک بخصوصی برای ارائه به افسر کنسولی یا شرایط مشخصی وجود ندارد که متضمن صدور روادید شما باشد. پرونده شما باید قانع کننده باشد. قانون مسئولیت اثبات این مسئله را به شما واگذار می کند.
در صورتی که درخواست شما به دلیل عدم توانایی اثبات قصد بازگشت به کشورتان رد شود و شرایط شما بعدها تغییر کند، یا اینکه مدارک بیشتری در خصوص وابستگی هایتان جمع آوری کرده باشید، می توانید مجددا اقدام به درخواست روادید نمایید. اما در نظر داشته باشید که یک هزینه درخواست روادید دیگر از شما دریافت خواهد شد.
مامورین کنسولی از تفاوت های فرهنگی و اجتماعی که در کشورهای مختلف پیوندها را تعریف می کنند هستند آگاهی دارند و می دانند که متقاضیان جوان تر شاید هنوز فرصت ایجاد وابستگی های مالی قابل توجهی به دست نیاورده باشند. آنها تمامی این شرایط را در هنگام صدور حکم نهایی روادید مد نظر قرار می دهند.
دلایل دیگر برای رد درخواست روادید از جمله داشتن امراض مسری، سوابق جنایی، یا ارتباط با فعالیت های تروریستی هستند.
واژه نامه واژه های مرتبط با روادید
زیست سنجی (5): زیست سنجی یا شیوه های بیومتریک عبارت است از روش های به کار رفته برای شناسایی افراد با استفاده از مشخصات بیولوژیکی مانند اثر انگشت، اسکن چشم یا الگوهای پیچیده رنگینه افراد که برای هر فرد منحصر به فرد هستند.
شناسه های بیومتریک با به شدت دشوار کردن امر جعل هویت از شما محفاظت می کنند، حتی در صورتی که اوراق مسافرتی شما ربوده یا کپی شوند. آنها تضمین می کنند که فرد دارنده گذرنامه یا روادید همان فردی است که این اوراق برای او صادر شده است.
[http://www.dhs.gov/dhspublic/display?content=4542]
کارت عبور از مرز (7): کارت عبور از مرز مکزیک و آمریکا که به دارندگان امکان عبور آسان از بازرسی های مهاجرتی مرز را می دهد به منظور استفاده به عنوان روادید B1/B2 (تجارتی/جهانگردی) در دسترس مسافران واجد شرایط است. این کارت دارای ویژگی های امنیتی متعددی است، به مدت 10 سال اعتبار دارد، و معمولا با نام "ویزای لیزری" نیز خوانده می شود.
حتی تا پیش از وقوع حملات تروریستی 2001، تمامی این کارت ها باید طبق قوانین ایالات متحده دارای شناسه های بیومتریک مانند اثر انگشت و قابلیت خوانده شدن توسط ماشین می بودند. پس از آن، برنامه کارت عبور از مرز الگوی روال های متعاقب ورود/خروج ایمن ایالات متحده قرار گرفت.
[http://travel.state.gov/visa/immigrants/info/info_1336.html]
گذرنامه الکترونیکی (9): گذرنامه الکترونیکی گذرنامه ای با فناوری پیشرفته و قابل خوانده شدن توسط ماشین است حاوی یک مدار یکپارچه که می تواند مطابق با شرایط وضع شده سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری ملل متحد اطلاعات بیومتریک و بیوگرافیک شما را ذخیره در خود کند. گذرنامه الکترونیکی ایالات متحده حاوی تنها یک تصویر دیجیتالی از صورت دارنده بر روی مدار یکپارچه است. این تصویر که با استفاده از فناوری شناسایی چهره با چهره دارنده گذرنامه مقایسه می شود بازدارنده بسیار خوبی برای جعل گذرنامه است.
مدار یکپارچه این گذرنامه ها که در لایه پوششی پشت کارت کار گذاری شده همچنین حاوی داده های بیوگرافیک است که به عنوان یک اقدام احتیاطی در برابر دستکاری داده ها با داده های موجود در صفحه اطلاعات بیوگرافیک گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین مقایسه می شوند. یک امضای دیجیتالی نیز از داده های ذخیره شده در مدار یکپارچه محافظت می کند.
این مدار یکپارچه هوشمند با استفاده از فناوری خاصی از فاصله چهار اینچی (10 سانتیمتری) قابل خواندن است. به منظور کاهش احتمال دستکاری داده های این مدارها، ایالات متحده قابلیتی به این گذرنامه اضافه خواهد نمود که پس از بسته شدن گذرنامه امکان این عمل را کاهش می دهد. ایالات متحده همچنین در حال بررسی استفاده از سیستم کنترل اساسی دسترسی به منظور کاهش احتمال دستکاری یا استراق سمع داده ها در هنگام خوانده شدن گذرنامه در مبادی ورود است. سیستم کنترل اساسی دسترسی از این لحاظ به سیستم شماره شناسایی شخصی (PIN) شباهت دارد که دسترسی به داده های ذخیره شده در مدار یکپارچه تنها پس از خوانده شدن داده های الکترونیکی صفحه اطلاعات گذرنامه توسط ماشین ممکن خواهد بود.
ایالات متحده قصد دارد تا تاریخ 26 اکتبر 2006 در تمام آژانس های صدور گذرنامه خود گذرنامه های الکترونیکی صادر نماید و تمامی کشورهای شرکت کننده در برنامه حذف روادید نیز باید تا همان تاریخ صدور گذرنامه های الکترونیکی را آغاز کنند.
در صورتی که از هم اکنون صاحب گذرنامه برنامه حذف روادید با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین هستید که تا پیش از تاریخ 26 اکتبر 2006 صادر شده، لزومی به تعویض این گذرنامه با یک گذرنامه الکترونیکی تا پایان مدت اعتبار عادی آن وجود ندارد.
[ http://www.cbp.gov/xp/cgov/import/commercial_enforcement/ctpat/fast]
تجارت آزاد و ایمن (10): به منظور تسریع در رفت و آمدهای ایمن تجاری در مرزها، ایالات متحده، مکزیک و کانادا در برنامه الکترونیکی تجارت آزاد و ایمن شرکت می کنند. این برنامه با ایجاد هماهنگی در اصول رایج مدیریت ریسک، امنیت زنجیره عرضه، شراکت های بخش صنعت، و فناوری پیشرفته با هدف کنترل و عبور سریع محموله های تجاری اجرا می شود.
این برنامه داوطلبانه میان دولت و بنگاه ها این امکان را فراهم می آورد تا محموله های شرکت کنندگان شناخته شده و با ریسک پایین با عبور از خطوط ویژه و بازرسی های کمتر، حتی در هنگام هشدارهای ریسک بالا، با سرعت بیشتری فرایند بازرسی های مرزی زمینی را طی کنند. برای کسب صلاحیت، کامیون ها باید متعلق به حمل کننده مورد تایید باشند، کالای حمل شده باید متعلق به وارد کننده های مورد تایید باشند، و راننده ها نیز باید دارای کارت شناسایی راننده تجاری معتبر برنامه تجارت آزاد و ایمن باشد.
دو پیش نیاز دیگر در مکزیک وجود دارد: کالای حمل شده باید ساخته تولید کنندگان مورد تایید و دارای پلمب با امنیت بالا در هنگام حرکت از انبارها، واسطه ها و سایر نقاط باشد.
[http://www.dhs.gov/dhspublic/interapp/content_multi_image/content_multi_image_0021.xml]
گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین (11): گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین برای ورود بدون روادید اتباع کشورهای شرکت کننده در برنامه حذف روادید به ایالات متحده الزامی است. این گذرنامه ها حاوی داده های بیوگرافیک در دو سطر کد گذاری شده هستند و به مامورین گمرک و گشت مرزی این امکان را می دهند که با استفاده از کارت خوان های الکترونیکی دارنده گذرنامه را به سرعت شناسایی نمایند. این داده ها همان اطلاعاتی است که در گذرنامه های عادی چاپ می شود: نام، جنسیت، محل تولد، شماره گذرنامه، و تاریخ صدور و انقضا. علاوه بر این، گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین پیرو همان استانداردهایی هستند که سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری ملل متحد برای اندازه گذرنامه، شرایط عکس، و نحوه سازماندهی اطلاعات وضع کرده است. گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین این امکان را فراهم می آورند تا مسافران قانونی به سرعت مراحل بازرسی را طی کرده و در عین حال با مقایسه سریع اطلاعات کد گذاری شده با پایگاه های داده منابع انتظامی در مورد افرادی که می توانند موجب بروز خطرات احتمالی شوند به مامورین مهاجرتی هشدار می دهد.
در صورتی که مسافر برنامه حذف روادیدی باشید که بدون گذرنامه با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین و روادید به ایالات متحده سفر می کنید، انتظار دریافت اجازه ورود نداشته باشید. در واقع، بدون گذرنامه با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین به احتمال زیاد حتی امکان سوار شدن به حمل کننده ای به مقصد ایالات متحده را نیز نخواهید یافت.
در صورتی که از قابلیت خوانده شدن توسط ماشین گذرنامه خود مطمئن نیستید، با آژانس صدور گذرنامه کشور خود تماس حاصل نمایید.
[http://www.dhs.gov/dhspublic/display?content=4499]
نکسوس (12): افرادی که به طور دائم در میان کانادا و ایالات متحده در سفر هستند بهتر است تقاضا برای ورود به برنامه نکسوس را مد نظر قرار دهند. هدف از این برنامه تسهیل عبور مرزی زمینی، هوایی و دریایی برای مسافران از پیش تایید شده و با ریسک پایین میان این دو کشور است.
با متقاضیان مصاحبه می شود، از آنها اسکن بیومتریک به عمل می آید و سوابقشان نیز کنترل می شود. هر دو کشور باید با ورود هر متقاضی به این برنامه موافقت کنند. پس از مورد تایید قرار گرفتن، کارت شناسایی عکس داری برای مسافران نکسوس صادر می شود که با استفاده از آن می توانند از طریق خطوط مخصوص به سرعت از بازرسی های مرزی عبور کنند.
این برنامه داوطلبانه از سال 2002 تاکنون برقرار بوده است. یک درخواست واحد برای برآوردن شرایط ثبت نام هم ایالات متحده و هم کانادا کافی است. با این وجود، مسافران گروهی باید آگاه باشند که تمامی افراد هر گروه باید عضو این برنامه بوده تا از خط عبور نکسوس استفاده کنند.
[http://www.cbp.gov/xp/cgov/travel/frequent_traveler]
روادید غیر مهاجرتی (13): در شرایطی که به عنوان جهانگرد یا مسافر تجارتی، یا با هدف شرکت در یک برنامه آکادمیک برای مدت محدودی قصد سفر به ایالات متحده داشته باشید، شما در طبقه بندی غیر مهاجر قرار خواهید داشت.
سیستم ثبت ورود/خروج امنیت ملی (14): سیستم ثبت ورود/خروج امنیت ملی فهرست ویژه ای است از بازدید کنندگان غیر مهاجر که بر مبنای ملاک های اطلاعاتی و به دلایل مختلف به عنوان افراد به وجود آورنده مسائل امنیتی بیش از حد معمول شناسایی می شوند.
به موجب این برنامه، این بازدید کنندگان باید به صورت ادواری حاضر شده تا موقعیتشان احراز شده و همچنین نشان دهند که از شرایطی که بر مبنای آن اجازه ورود به ایالات متحده دریافت کردند، از جمله حضور در کلاس درس در صورتی که روادید تحصیلی دارند، عدم اشتغال در فعالیت های غیر قانونی، و/یا باقی نماندن پس از انقضای اعتبار روادید خود پیروی می کنند.
پس از وقوع حملات تروریستیی 11 سپتامبر، سیستم ثبت ورود/خروج امنیت ملی به عنوان نخستین گام در ایجاد سوابق کامل ورود و خروج بازدید کنندگان غیر مهاجر مستقر شد. با در حال کار قرار گرفتن پایگاه های داده سیستم اصلاعات محصل و بازدید کننده مبادله ای و سیستم ثبت ورود/خروج امنیت ملی، دیگر نیازی به ثبت مجدد کل گروه های بازدید کننده - مانند گروه های بازدید کننده از کشورهای بخصوص - وجود ندارد. با این حال، وزارت امنیت میهن می تواند افراد را در طول مدت اقامتشان ملزم به حاضر شدن برای انجام مصاحبه های اضافی جهت ثبت اطلاعات بیشتر نماید.
[http://www.ice.gov/graphics/specialregistration/index.htm]
رابطه متقابل: اساس برخی از جنبه های روادید - مانند نرخ صدور روادید یا مدت اعتبار روادید - روابط متقابل است: بدین معنی که ایالات متحده عینا همان نرخ ها و محدودیت هایی که کشورهای دیگر برای اتباع ایالات متحده وضع می کنند را تعیین می کند.
کشورها معمولا با همکاری با یکدیگر تلاش می کنند تا موانع مبادله اتباع خود را از میان بردارند. برای مثال، در سال 2005، کشورهای چین و ایالات متحده به توافقاتی دست یافتند که به موجب آن محصلین، مسافران تجارتی، و جهانگردان می توانند روادید چند ورودی 12 ماهه دریافت نمایند. تا پیش از این، استاندارد شش ماهه دو ورودی بود.
[http://travel.state.gov/visa/reciprocity/index.htm]
شبکه الکترونیکی ایمن برای بارزرسی سریع مسافران (16): مرز زمینی بین المللی میان مکزیک و ایالات متحده پر رفت و آمدترین مرز زمینی جهان است. در سال 1995، به عنوان راهی برای کاهش مدت انتظار مسافران دائمی، خطوط رفت و آمد اختصاصی ای تحت برنامه شبکه الکترونیکی ایمن برای بارپزرسی سریع مسافران ایجاد شد.
تعداد شرکت کنندگان در برنامه شبکه الکترونیکی ایمن برای بارپزرسی سریع مسافران از زمان وقوع حملات تروریستی 2001 به شدت افزایش یافت و در پاسخ به این افزایش، دولت ایالات متحده اخیرا با اضافه نمودن پرسنل، به کارگیری فناوری های جدید و تمدید دوره عضویت از یک سال به دو سال گام هایی در جهت رسیدگی سریع تر به تقاضاهای ثبت نام برداشت. متقاضیان ثبت نام باید پس از انگشت نگاری الکترونیکی مراحل اولیه کنترل را پشت سر گذاشته و هزینه های خود، افراد خانواده و خودروهای خود را پرداخت نمایند. هر خودرو و تمامی سرنشینان آن باید عضو این برنامه باشند تا از خطوط مخصوص شبکه الکترونیکی ایمن برای بارپزرسی سریع مسافران عبور کنند.
[http://www.cbp.gov/xp/cgov/travel/frequent_traveler/sentri.xml]
سیستم اطلاعات محصلین و بازدید کنندگان مبادله ای: تمامی محصلین بین المللی ورودی قبل از اینکه بتوانند روادید دریافت کنند باید توسط موسسات میزبانشان در سیستم اطلاعات محصلین و بازدید کننده گان مبادله ای که پایگاه داده ای است برای حفظ اطلاعات در مورد محصلین و بازدید کنندگان مبادله ای در ایالات متحده ثبت شوند. این سیستم تارنمایی که در سال 2002 جایگزین سیستم کاغذی پیشین شد، به موسسات آکادمیک ایالات متحده امکان می دهد تا اطلاعات دقیق و به موقعی از محصلین خارجی، بازدید کنندگان مبادله ای و وابستگانشان حفظ و این اطلاعات را در زمان واقعی به وزارت امنیت میهن و وزارت امور خارجه منتقل نمایند. سیستم اطلاعات محصلین و بازدید کنندگان مبادله ای توسط اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده که بخشی از وزارت امنیت میهن است مدیریت می شود.
[http://www.ice.gov/graphics/sevis/index.htm]
فناوری نشانگر وضعیت بازدید کننده و مهاجرت ایالات متحده (18): این سیستم خودکار ورود/خروج، داده های بیومتریک بازدید کنندگان را جمع آوری کرده تا امکان جعل را کاهش داده و از ورود مجرمین به کشور جلوگیری به عمل آورد.
تمامی بازدید کنندگان غیر مهاجر بین سنین 14 تا 79 سال که دارنده روادید هستند - صرفنظر از نژاد، ملیت اصلی، یا دین - همانند بازدید کنندگان تحت برنامه حذف روادید در برنامه فناوری نشانگر وضعیت بازدید کننده و مهاجرت ایالات متحده شرکت می کنند.
برای بیشتر مسافران، این فرایند با مصاحبه روادید در کنسولگری ایالات متحده آغاز می شود که متقاضیان طی آن باید عکسی طبق معیارهای خاصی را ارائه داده و از دو انگشت سبابه شان اسکن الکترونیکی گرفته شود. با رسیدن به یکی از مبادی ورود ایالات متحده، یک عکس دیجیتالی و اسکن مجددی از انگشت های سبابه شان به منظور مقایسه با نمونه های قبلی تهیه می شود.
علاوه بر این، اطلاعات هویتی دریافت شده وارد پایگاه های مشترک انتظامی شده تا به منظور بررسی سوابق جنایی، اسامی مستعار، یا هشدار فهرست های مراقبت تروریستی مورد استفاده قرار گیرد. اطلاعات در مورد گذرنامه های مفقود شده یا به سرقت رفته نیز در حال وارد شدن به این پایگاه های داده است.
از سال 2004 که فناوری نشانگر وضعیت بازدید کننده و مهاجرت ایالات متحده در 115 فرودگاه، 13 بندر دریایی، و 50 مرز زمینی پر رفت و آمد آغاز به کار کرد، نزدیک به 30 میلیون مسافر در آن شرکت داده شده اند. وزارت امنیت میهن که گرداننده این برنامه است در نظر دارد این مراحل ورود را تا پایان سال 2005 در تمامی مرزهای زمینی مستقر نماید. این وزارتخانه هم اکنون در حال آزمایش مراحل خروجی مشابهی در 12 فرودگاه و دو بندر دریایی پر رفت و آمد است.
فناوری نشانگر وضعیت بازدید کننده و مهاجرت ایالات متحده نه تنها امنیت را برای همگان بهبود می بخشد، بلکه به مامورین مهاجرت امکان می دهد تا مسافران قانونی به ایالات متحده را سریع تر شناسایی کرده و استقبال قرار دهند.
اغلب اتباع مکزیک و کانادا در سایر برنامه های ورود-خروج شرکت می کنند و از ثبت نام در فناوری نشانگر وضعیت بازدید کننده و مهاجرت ایالات متحده معاف هستند.
[http://www.dhs.gov/dhspublic/interapp/editorial/editorial_0525.xml]
[http://www.dhs.gov/dhspublic/interapp/content_multi_image/content_multi_image_0006.xml]
[http://www.dhs.gov/dhspublic/interapp/editorial/editorial_0435.xml (Multilingual Videos and Brochures)]
[راهنمای ورود گام به گام یو اس-ویزیت (PDF، 1 صفحه، 609 کیلوبایت)]
[راهنمای خروج گام به گام یو اس-ویزیت (PDF، 1 صفحه، 768 کیلوبایت)]
برنامه حذف روادید (19): برنامه حذف روادید در سال 1986 آغاز به کار کرد تا موجب ترویج جهانگردی شده و با فراهم نمودن امکان ورود بدون روادید برای مسافران تجارتی و جهانگردانی که کمتر از 90 روز قصد اقامت در ایالات متحده دارند مسافرت را در میان متحدین ایالات متحده تسهیل نماید. تمام کشورهای متحد ایالات متحده در این برنامه شرکت ندارند و تمامی اتباع کشورهای برنامه حذف روادید نیز بسته به هدف مسافرت و موانع قانونی آنها برای ورود به ایالات متحده واجد شرایط شرکت در این برنامه نیستند.
27 کشوری که در برنامه حذف روادید شرکت دارند عبارتند از آندورا، استرالیا، بلژیک، برونئی، دانمارک، فنلاند، فرانسه، آلمان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، لیختن اشتاین، لوکزامبورگ، موناکو، هلند، زلاندنو، نروژ، پرتغال، سان مارینو، سنگاپور، اسلوانی، اسپانیا، سوئد، سوئیس، و بریتانیا.
برخی اتباع کشورهای مکزیک، کانادا و برمودا بدون روادید وارد ایالات متحده می شوند اما بر مبنای حقوقی متفاوتی از اتباع کشورهای برنامه حذف روادید. شرایطی که برای گذرنامه اتباع کشورهای برنامه حذف روادید وضع شده شامل اتباع مکزیک، کانادا و برمودا نمی شود.
به جهت شامل شدن در کشورهای برنامه حذف روادید، کشورها باید پیش نیازهای قانونگذاری از جمله فراهم سازی امکان متقابل سفر بدون روادید برای اتباع ایالات متحده، تولید گذرنامه های با قابلیت خوانده شدن توسط ماشین، گزارش سریع سرقت گذرنامه، نرخ رد تقاضای زیر سه درصد برای روادید ایالات متحده، و نرخ پایین اقامت پس از اتمام روادید و تخلفات مهاجرتی بازدید کنندگان اتباع خود را برآورده سازند. علاوه بر این، کشورها باید صاحب برنامه گذرنامه های بیومتریک بوده و درجه بالایی در امنیت اوراق مسافرت و مرزی، بازرسی های مهاجرتی، و همکاری های انتظامی از خود نشان دهند تا شرکت آنها در این برنامه خطری را متوجه منافع امنیتی و انتظامی ایالات متحده نسازد.
مسافران کشورهای برنامه حذف روادید باید دارای گذرنامه های با قابلیت خواندن توسط ماشین بوده و بسته به زمان صدور گذرنامه هایشان می توانند همچنین ملزم به داشتن گذرنامه های بیومتریک با عکس های دیجیتالی یا گذرنامه های الکترونیکی شوند. مسافران کشورهای برنامه حذف روادید قبل از دریافت اجازه ورود به ایالات متحده مورد بازرسی قرار می گیرند و در برنامه یو اس-ویزیت شرکت داده می شوند.
[http://www.travel.state.gov/visa/temp/without/without_1990.html#1]
طرح مسافر نیم کره غربی (20): بدون شک، بیشترین تعداد مسافران غیر مهاجر به ایالات متحده را اتباع کشورهای همسایه شمالی و جنوبی ما، یعنی کانادا و مکزیک تشکیل می دهند. در گذشته، روابط ما با این کشورها و با کشور برمودا امکان اجرای برنامه های ویژه عبور از مرز بدون گذرنامه، بدون روادید، و از این دست را فراهم می ساخت.
اما در محیط جدید امنیتی امروز، گذرنامه های معتبر یا دیگر اوراق مشخص و ایمن برای تمام این اتباع و اتباع کشور خود ما برای ورود یا ورود مجدد به ایالات متحده از کلیه کشورهای نیم کره غربی سرانجام الزامی خواهد شد. سفر بین ایالات متحده و سرزمین های آن شامل قانون جدید نمی شود.
با توجه به حجم کثیر مسافرت های انجام شده در میان این کشورها، الزامات جدیدی بر اساس جدول زمانی پیشنهادی زیر وضع خواهد شد:
31 دسامبر 2006 - گذرنامه یا مدرک پذیرفته شده دیگری برای کلیه سفرهای هوایی و دریایی به مقصد یا از مبدا مکزیک، کانادا و برمودا و همچنین آمریکای مرکزی و جنوبی و کارائیب الزامی خواهد بود؛
31 دسامبر 2007 - گذرنامه یا مدرک پذیرفته شده دیگری برای عبور از تمامی مرزهای هوایی، دریایی، و زمینی ایالات متحده از کشورهای نیم کره غربی الزامی خواهد بود.
مدرک پذیرفته شده دیگر چیست؟ ایالات متحده در حال حاضر تحت برنامه های شبکه الکترونیکی ایمن برای بارپزرسی سریع مسافران (سنتری)، نکسوس، تجارت آزاد و ایمن (فست)، و کارت عبور از مرز، کارت های مسافرت ایمن عرضه می نماید و در حال به کارگیری فناوری های جدید برای به وجود آوردن انواع مدارک دیگری نیز هست.
افرادی که بین کشورهای نیم کره غربی سفر می کنند باید آگاه باشند که کارت های تامین اجتماعی و گواهینامه های رانندگی دیگر جایگزین مورد قبولی برای ورود به ایالات متحده نیستند.
یک مطلب قابل توجه دیگر: از والدین مجرد، پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها، یا قیم هایی که به همراه کودکان سفر می کنند می تواند درخواست شود که مدرکی برای اثبات حق سرپرستی یا اجازه نامه محضری والد غایب برای انتقال کودک از مرزهای کشورهای نیم کره غربی ارائه نمایند. این الزام در پی تشدید نگرانی های بین المللی از مسئله کودک ربایی وضع شد. علاوه بر این، در صورتی که زیر 18 سال سن دارید و به تنهایی سفر می کنید، باید اجازه نامه ای برای عبور از مرز از یکی از والدین یا قیم خود به همراه داشته باشید. بدون به همراه داشتن چنین مدرکی، مسافران می توانند در مبدا ورودی ایالات متحده با تاخیر مواجه شوند.
1. Marcio Jose Sanchez
2. SEVIS [Student and Exchange Visitor Information System]
3. US-Visit
4. Sergey Ponomarev
5. Biometrics
6. Bobbie Hernandez
7. Border Crossing Card (BCC)
8. Jan Bauer
9. E-Passport
10. Free and Secure Trade (FAST)
11. Machine Readable Passports
12. NEXUS
13. Non-immigrant Visa (NIV)
14. National Security Entry/Exit Registration System (NSEERS)
15. David Maun
16. Secure Electronic Network for Travelers' Rapid Inspection (SENTRI)
17. Gregory Smith
18. United States Visitor and Immigration Status Indicator Technology (US-VISIT)
19. Visa Waiver Program (VWP)
20. Western Hemisphere Traveler Initiative
