ایجاد دنیایی با ثبات بیشتر | صلح و امنیت
04 می 2009
بیانیه سفیر سوزان رایس، راجع به کودکان و درگیری های مسلحانه
ایالت متحده ، مسئولیت مشارکت در حمایت از کودکان را در سطح جهانی و تأمین آینده آنها را، به عهده می گیرد.
آغاز متن
بیانیه مطبوعاتی نمایندگی دائم آمریکا در سازمان ملل
29 آوریل، 2009
بیانیه مورخ 29 آوریل 2009 سوزان ئی. رایس، نماینده دائمی آمریکا در شورای امنیت راجع به کودکان و درگیری های مسلحانه.
آقای رئیس، متشکرم. می خواهم از شما و اسپینوزا، وزیر امور خارجه برای رهبری شما در مورد میزبانی از مذاکرات بسیار مهم امروز، سپاسگزاری کنم.
من همچنین می خواهم از وزیر امورخارجه برای اظهار نظر های بجا و به موقع او در باره نحوه کنترل بحران انفلوآنزای خوکی توسط دولت مکزیک تشکر کنم. آقای رئیس اینجا، در ایالات متحده آمریکا،در این موقع حساس، قلب ما، با مردم مکزیک است و ما تلاش های دولت مکزیک را برای برخورد و مقابله با این بحران و کنترل آن، بسیار تحسین می کنیم. دولت متبوع من در کنار دولت مکزیک،دوست و همسایۀ ما، دست در دست هم، برای همکاری به منظور مقابله با این چالش مشترک که در کشورهای ما و سائر نقاط دنیا تأثیر گذار خواهد بود، ایستاده است.
آقای رئیس، به این منظور من همچنین می خواهم به نماینده مکزیک به عنوان رئیس جدید گروه همکاری شورای امنیت سازمان ملل متحد، در باره کودکان و درگیری های مسلحانه، خوش آمد، بگویم و از نماینده فرانسه برای رهبری او به منظور تصدی گروه همکاری مذکور در چند سال گذشته تشکر کنم.
من همچنین مایلم از نماینده ویژه کومارا سوآمی برای توجیه و حمایت پایدار او از کودکان جهان سپاسگزاری کنم. شما کماکان از پشتیبانی کامل ما برخوردار خواهید بود.
من همچنین فقط می خواهم بگویم که از شهادت و اظهارات گریس آکالوی جوان که داستان و تجارب زندگیش، وظایف و تعهدات ما و اهمیت مطالبی را که امروز در باره آن بحث می کنیم، به خاطر می آورد، چقدر همه ما، تحت تأثیر قرار گرفتیم.
ایالات متحده ، عمیقاً نسبت به رفاه کودکان متعهد است و این شامل حمایت از کودکان در برابر مصائب جنگ نیزهست. هر روز، صدها هزار کودک در چنگال درگیری های مسلحانه، بدون حمایت درمعرض بهره برداری، سوء استفاده و تجاوز و بسیار آسیب پذیر می یابند.
شورای امنیت و گروه کار آن تلویحاً اراده سیاسی قوی برای کمک به این کودکان و جلب افکار عمومی جها نرا برای آگاهی به رنج های آنها نشان داده اند. بنابراین ایالات متحده، از گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد در این مورد استقبال می کند.
این گزارش شامل نظارت و مراقبت های پرارزش و گزارش های اطلاعاتی است که پیشرفت واقعی و هم نکات غم انگیز موضوع را روشن می کند و توصیه های اندیشمندانه ای برای اقدامات آینده ارائه می دهد. قبل از اینکه به بقیه گزارش بپردازم، به من اجازه دهید که در باره چند وضع ویژه توضیح بدهم.
خوشی از اوگاندا می رسدخبرهای
بنا به گزارش رسیده، شواهدی در دست نیست که نیروهای دفاعی مردم اوگاندا، از ماه اوت، سال 2007 نیروی تازه ای از کودکان سرباز را، استخدام کرده باشند، و اوگاندا، قوانین و مقررات شدیدی را، اکنون برای جلوگیری از استخدام کودکان و استفاده از سربازان کودک وضع کرده است. ما، دولت اوگاندا را برای تلاش هایش در این زمینه - و امضاء طرح اجرائی در دسامبر سال گذشته، تحسین می کنیم. ما از دولت های دیگر و سائر کارگزاران دولتی و غیردولتی می خواهیم تا با توسعه، امضاء و اجرای طرح های اقدامی خود، راه اوگاندا را، ادامه دهند.
با وجود این، در جمهوری دموکراتیک کنگو، وضع، کماکان نگران کننده است. بنا به گزارش نمایندگی سازمان ملل در کنگو، در این مدت، 554 مدرک در باره مسائل جدید مربوط به کودکان و استخدام آنها در گروه های مسلح تهیه شده است، 26 نفر از کودکان، دختر هستند. ما همچنین از گزارش دبیرکل سازمان ملل که در آن " به خشونت رایج جنسی " توسط گروه های مسلح، در جمهوری دموکراتیک کنگو اشاره شده، عمیقاً ناراحت شدیم.
خاصه، دو گروه مسلح خارجی هستند که در جمهوری دموکراتیک کنگو عمل می کنند – نیروهای دموکراتیک برای آزادی روآندا و ارتش مقاومت خدا- آنها همچنان به ربودن کودکان برای خدمت نظامی و باربری و به عنوان بردگان برای سوء استفاده جنسی ادامه می دهند. و بعضی از این کودکان بی گناه بی رحمانه به قتل رسیده اند.
ما همچنین از وضع سریلانکا، عمیقاً نگرانیم، در آنجا، که جنگ بین قوای دولتی و گروه آزادیبخش پلنگان تامیل ِالام به بحران فزاینده و شدید انسانی منجر شده است. گزارش های تأئید نشده حاکی از ادامۀ بمباران شدید دولت در مناطق مورد اختلاف است که به کشته شدن عده زیادی از غیرنظامیان انجامیده و حقیقتاً نگران کننده است.
به طوری که می گویند گروه آزادیبخش پلنگان تامیل ِالام ، استخدام تعداد کودکان را برای سربازی افزایش داده و گفته می شود آنها خانواده هائی را که در صدد افشاء اطلاعات مربوط به کودکان خود به سازمان ملل باشند، تهدید می کنند. این گروه،از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی استفاده می کنند و کودکان را در معرض خطر بزرگتری قرار می دهند. دولت سریلانکا و گروه آزادیبخش پلنگان تامیل ِالام ، هر دو، باید تعهدات خود را، برای جلوگیری از کشتار بیشتر غیرنظامیان رعایت کنند. ما کماکان مأیوس و نگرانیم که دولت سریلانکا هنوز به گروه انسان دوستانه سازمان ملل، برای ورود به منطقه اختلاف، جهت تسهیل عملیات رفاهی و تخلیه بی خطر و امن غیرنظامیان که شامل کودکان نیز است اجازه نداده است.
ما همچنان از رویدادهای سودان عمیقاً ناراحتیم، در آنجا از فوریه سال 2008 قریب 500 نفر کودک - که بعضی از آنها 12 سال دارند - برای خدمت سربازی توسط گروه های مسلح، از جمله نیروهای نظامی دولتی استخدام شده اند.
علاوه بر آن، حملات و سخت گیری ها، بر کارکنانی که ماموریت برای خدمات بشردوستانه دارند، مانع کمک های انسانی به کودکان شده و اقدام اخیر دولت سودان برای اخراج 13 سازمان بشردوست غیر دولتیً جهانی،ً وضع کودکان دارفور و سه منطقه دیگر را، در معرض خطر شدیدتری قرار داده است. دولت من همچنین شدیداً نگران 53 مورد تجاوز ثابت شده به کودکان، توسط عوامل مسلح دولتی، در دارفور است – چیزی که من امیدوارم همه ما موافقیم که کاملاً غیرقابل قبول است
خانم رئیس، اوضاع در سودان، سریلانکا، جمهوری دموکراتیک کنگو و سائر جاها، به ما این نکته را یادآوری می کند که هنوز کار هایی به مراتب بیشتری باقی مانده که باید انجام گیرد. گامی با ارزشی که باید برداشته شود، توسعۀ فهرست که به استناد قطعنامه 1612 شورای امنیت سازمان ملل برای نظارت و گزارش راهکار اجازه داده شده است، به تجاوز و خشونت جنسی علیه کودکان، کشتن و نقض عضو آنان است. همانطور که گزارش دبیرکل سازمان ملل نشان می دهد، میزان چنین جنایات علیه کودکان در مناطق جنگی، به طور نگران کننده افزایش یافته است.
سازمان ملل متحد از توسعۀ این موجبات در فهرست، برای نظارت و ارائه راهکار، کاملاً پشتیبانی می کند. ما اقدام شورای امنیت را برای تأئید فوری بیانیه امروز رئیس که به این اهداف اشاره شده، تحسین می کنیم و در انتظار اقدامات بیشتر شورای امنیت در این مورد هستیم.
سرانجام، گزارش دبیرکل سازمان ملل به یادمان می آورد که بعضی دولت ها و گروه های شبه نظامی – نهادهائی که اصرار در استخدام و استفاده از کودکان سرباز به رغم اراده جامعۀ بین المللی دارند-، متخلفان مکرر هستند .
جائی که ارتش ها و شبه نظامیان رای پرکردن صفوف خود به کودکان وابسته اند راه های خود را تغییر نمی دهند، این شورا قدرت و مسئولیت آن را دارد که تدابیر مناسب را برای حل این موضوع در نظر گیرد.
ایالات متحده مصمم است که سهم خود را ادا کند. پشتیبانی ما از سازمان های بین المللی نظیر کمیساریای عالی پناهندگان، صندوق سازمان ملل برای کمک به کودکان ( یونیسف) و کمیته جهانی صلیب سرخ به برآوردن نیازهای پناهندگان و افراد دیگر که در اثرمناقشات، زندگی آنها از هم گسیخته است، ازجمله جوان ترین قربانیان جنگ، کمک می کند.
ما همچنین با شرکاء غیردولتی برای تأمین برنامه های آموزشی و سائر برنامه های مورد نیاز کودکان و نوجوانان در مناطق مورد اختلاف و درگیری، همکاری می کنیم و به آنها برای آینده بهتر امید می دهیم.
خانم وزیر، شورای امنیت و جامعۀ بین المللی به اتفاق هم، پیشرفت در خور توجهی داشته اند، ولی ما نباید اکنون اقدامات خود را، متوقف کنیم.
ما در مسئولیت مربوط به حمایت از تمام کودکان دنیا و تأمین آینده ای توام با امید و امکانات برای آنها، دور از جنگ و سوء استفاده، با دیگران شریک هستیم. ما داستان های تکان دهنده چنین سربازان کودک سابق ، مانند گریس جوان – کسی که امروز اینجا بود – اسماعیل بی آه و امانوئل جل را شنیده ایم . بگذارید فرار آنها از وحشت و نومیدی، برای کودکانی که گرفتار درگیری های مسلحانه هستند،به صورت قاعده و رسم در آید نه استثنائات چشمگیر. بگذارید بقاء و موفقیت آنها، انگیزه ای برای همه ما به منظور انجام کارهای بیشتر باشد.
خانم رئیس از شما تشکر می کنم.
پايان متن
