هنر | شکل دهی مجدد ایده ها، ابراز هویت
12 دسامبر 2008
نقاب لینکلن: تصویرهایی از یک معمای پاینده
یک نمایشگاه جدید به کاوش نقش تحول آفرین لینکلن می پردازد
واشنگتن- آبراهام لینکلن (1865-1809) از چشم عموم یکی از بزرگ ترین رؤسای جمهوری ایالات متحده و شاید محبوب ترین و موثرترین شخصیت در تاریخ آمریکا محسوب می شود. لینکلن که توسط چندین نسل از دانش آموزان، علاقه مندان به جنگ داخلی ایالات متحده و تاریخ دانان مطالعه و بررسی شده است، امروز نیز به همان اندازه ای که برای معاصران خود بود، به صورت یک راز درخشان و یک معما باقی مانده است.
طبیعت فرّار لینکلن و قابلیت هایی که او را قادر به هدایت کشورش در وخیم ترین بحران خود، جنگ داخلی ایالات متحده (1865-1861) ساخت- نقطۀ تمرکز اصلی یک نمایشگاه جدید موسوم به یک زندگی: نقاب لینکلن در گالری ملی پورتره، وابسته به موسسه اسمیتسونین راتشکیل می دهد. این نمایشگاه، عکس های کمیاب و دیگر اشیاء، از جمله دو نقاب زنده را – نقاب های گچی صورت لینکلن که یک دید سه بعدی از چهرۀ مرد، زگیل ها و هر چیز دیگر را ارائه می دهد به نمایش می گذارد.
از آنجا که در عصر وی، عکسبرداری فن تقریباً جدیدی به شمار می رفت، لینکلن از یک امتیازکه در اختیار رؤسای جمهوری پیش از وی قرار نداشت، یعنی انتشار وسیع و پردامنۀ عکس خود و حتی تا حد قابل توجهی شکل دادن به تصویر خویش، برخوردار بود. دیوید وارد، موزه دار مسئول نمایشگاه یک زندگی توضیح داد که لینکلن به سرعت آثار مترتب بر عکسبرداری را درک و از این رسانه جدید استقبال کرد.
در حالی که لینکلن از گمنامی برمی خاست تا برای خود نخست به عنوان یک وکیل و سپس به عنوان یک سیاستمدار نامی ایجاد کند، بطور مرتب برای عکس تک چهره ای از خود به کارگاه های عکاسی می رفت. وارد گفت که اولین چاپ های موجود از عکس های لینکلن نشان می دهند که او با به تن داشتن لباس های موقر"خود را از نظر اجتماعی نیرومند و مسئول" جلوه می دهد. تصویری که لینکلن دراین عکس ها ارائه داد، بدون شک به تثبیت او به عنوان یک نامزد جدی برای مقام ریاست جمهوری کمک کرد. وارد افزود،"در حقیقت اعتبار تبدیل او به ریاست جمهوری به یکی از عکس هایی که نمایشگاه یک زندگی به نمایش گذاشته شده، "عملا در رساندن او به ریاست جمهوری" موثر شناخته شده است".
پیشرفت در آمریکای قرن نوزدهم
یک زندگی: نقاب لینکلن به وضوح نشان می دهد که لینکلن به سبب هوشمندی، جاذبه و جاه طلبی نیرومندش توانست بر پیشینۀ خود به عنوان یک شخص تهی دست غلبه کند. . وارد گفت: "در حقیقت، یکی از خبرنگاران وقت، "زمانی به شکلی منفی درباره لینکلن گفت که موتور کوچک جاه طلبی اش هرگزاز حرکت باز نمی ماند." ولی حتی کسانیکه در آغاز او را دست کم گرفته بودند بزودی متوجه شدند که لینکلن مردی با استعدادهای خارق العاده است.
وارد گفت که برای موفقیت در آمریکای قرن نوزدهم، "شما به دو چیز احتیاج داشتید: جسمی بسیار قوی"، که در یک محیط خشن ضروری بود، و "خونگرمی و خوش معاشرتی بطوری که در مردان متعلق به جامعه مرزهای نو اثر بگذارد." لینکلن با 1.83 متر قد (شش فوت و چهار اینچ)، از نظر جسمی با ابهت و قوی بود. وارد گفت، او مرتب در مسابقات استفاده از تبر که در اواسط قرن نوزدهم یک نوع تفریح رایج و نمایانگر قوت بسیاری بود، برنده می شد. بعلاوه، لینکلن می توانست "داستان و جوک تعریف کند"، که در میدان سیاست مهارت مهمی بود. بعقیده وارد، اجتماعی بودن لینکلن همراه با شوخ طبعی متواضعانه اش "از عوامل اساسی در توانایی او به قانع کردن مردم به پیروی از خود بود."
اگرچه دریافتهای مردم از لینکلن به عنوان " اِيب درستکار" به طور کامل غیر دقیق نیستند، نسبت دادن چنین صفاتی به او در بیشتر اوقات کار مدیران زیرک ستاد انتخاباتی بود. چندی نگذشت که تصویر لینکلن به عنوان یکی از افراد عادی منطقۀ مرغزارها، جای خود را به تصویری بیشتر سیاستمدارانه داد و تک چهره های بسیار او در سال های دهه 1860 تصویر لینکلن را به عنوان یک رئیس باوقار بخش اجرایی تحکیم کردند.
با شدت گرفتن جنگ داخلی، لینکلن ریش گذاشت. به گفتۀ وارد، احتمالاً به این دلیل که "زمانیکه کشور با نگرانی بدنبال رهبری بود،" ریش او را مقتدرتر جلوه می داد. "ریش نشان این بود که او خود را برای مبارزه آماده می کند؛ این عملا نشان مردانگی است." عکس های لینکلن در حال نشست با ژنرال های خود و سربازان در میدان نبرد نیز پیام های دیگری منتقل کردند. وارد گفت: " این تصویرها نشان می دهند که او به عنوان فرمانده کل قوا، عملاً درگیر جنگ است. این عکس ها همچنین نشان دهندۀ کنترل نیروهای نظامی توسط غیر نظامیان اند. لینکلن بدین وسیله اعلام می کند که مسئولیت همه چیزرا به عهده دارد."
دگرگونی
وارد گفت، از طریق همگام ساختن خود با آرمان اتحادیه، یعنی نیروهای ایالات شمالی که مخالف برده داری و تجزیه طلبی کنفدراسیون ایالات جنوبی بودند، لینکلن به "احساس نیرومند داشتن رسالت " برای پاسداری از جمهوری دست یافت. وارد افزود، بعلاوه لینکلن مردی بسیار روحانی بود، با این همه، به هیچ کلیسایی تعلق نداشت. او برمبنای عقیده خود از خواست پروردگار، که او را در انتخاب آنچه که درست می پنداشت آزاد می گذاشت، عمل می کرد.
لینکلن تحت فشارهای جنگ داخلی، از یک سیاستمدار بسیار زیرک به یکی از بزرگان تاریخ تبدیل شد. به گفته وارد، با احیای تعهد اساسی کشورش به اصل آزادی، لینکلن به آمریکا به عنوان مکانی برای امکانات بی کران مفهوم بخشید. "او مرد حیاتی زمان خود بود."
در میان گنجینه های بزرگ یک زندگی: نقاب لینکلن، یک عکس نقره ای موسوم به "عکس لوح ترک خورده" هست که به مشهورترین تصویر لینکلن تبدیل شد. این عکس که در سال 1865 توسط الکساندر گاردنر گرفته شد، یک لینکلن متفکر را که آشکارا خسته و مضطرب است به تصویر می کشد. او مستقیماً به دوربین نگاه می کند، و چهره او گویای ترکیبی از غمی سوزناک و غمخواری عمیق است. یک خط نا هموار در بالای گوشه چپ عکس دیده می شود و بریدگی آن تا بالای سر لینکلن ادامه دارد.
این عیب مشخص که نتیجه یک ترک در لوح شیشه ای فیلم منفی، ناشی از بی دقتی عکاس یا دستیار او است، تصویر را به گونه ای ویژه به یادماندنی و تاثیرگذار می سازد. با اینکه این ترک تصادفی بود، به عنوان نماد نیرومندی از کشور تقسیم شده ای که لینکلن سعی در متحد کردن آن داشت به کار رفت. آنچه بیشتر حالت شومی به این ترک می دهد این است که مسیر گلوله قاتل را که لینکلن را دو ماه پس از گرفتن این عکس بقتل رساند، پیش بینی می کند.
وارد گفت: "لینکلن همیشه بر میرایی خود آگاهی داشت"، و عکس لوح ترک خورده اعتقاد به نوعی تقدیر را می رساند. "این تقریباً یک تصویر خیالی است. بنظر می رسد که لینکلن در حال محو شدن در تاریخ است، از ما از دست ما با نزدیک شدنمان به او بیرون می لغزد." وارد همچنین افزود: "لبخند کمرنگی بر لب های لینکلن نقش بسته است – که یا آور به مونالیزا، شاهکار لئوناردو داوینچی - و بر فضای اسرار آمیز می افزاید. وارد توضیح داد که نگهداری این عکس خوش اقبالی قابل توجهی بود، چون عکس ممکن بود بدلیل وجود ترک بر روی صفحه دورانداخته می شد.
این عکس شاید پرمعنی ترین عکس نمایشگاه، و عکسی که شخصیت مرموز شانزدهمین رئیس جمهوری ایالات متحده را به بهترین نحو در خود نهفته است باشد، یعنی یک شخصیت اسطوره ای که نزدیک به 200 سال پس از میلادش همچنان هم میهنان او را مجذوب و متحیر می کند.
نمایشگاه یک زندگی: نقاب لینکلن درهای خود را در هفتم نوامبر 2008 گشود و تا پنجم ژوییه 2009 ادامه خواهد داشت. اطلاعات بیشتر درباره این نمایشگاه در تارنمای گالری ملی پورتره در دسترس قرار دارد.
