ایجاد دنیایی با ثبات بیشتر | صلح و امنیت
11 می 2009
"همکاری بی سابقه" در مذاکرات پاکستان و افغانستان
واشنگتن – به گفته پرزیدنت اوباما، دیدارهای حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان، و آصف علی زرداری، رئيس جمهوری پاکستان، با رئیس جمهوری و دیگر مسئولان ایالات متحده در واشنگتن به " پیش بردن همکاری بی سابقه" با این دو کشور آسیای شرقی به نفع هر سه کشور انجامیده است.
اوباما پس از برگزاری جلسات سه جانبه و دو جانبه با همتایان افغان و پاکستانی خود، طی سخنانی در 6 مه در کاخ سفید گفت برای مقابله با تهدیدهای امنیتی مشترک از جانب ستیزه جویانی همچون طالبان و القاعده و برای ایجاد فرصت اقتصادی و امید بیشتر برای این ملت ها "کارهای زیادی باید انجام شود."
پرزیدنت اوباما گفت، "در منطقه مرزی، جایی که ستیزه جویان در آن معمولاً آزادانه حرکت می کنند، باید ما با حس جدیدی از مشارکت باهم کار کنیم و اطلاعات در اختیار هم بگذاریم و اقداماتمان را برای منزوی کردن، هدف قرار دادن و از بین بردن دشمن مشترک هماهنگ کنیم. اما همچنین باید با یک برنامه مثبت رشد و ایجاد فرصت به مقابله با خطر افراط گرایی برخیزیم."
اوباما گفت اقتصاد افغانستان برای رشد و همچنین ایجاد جایگزین هایی برای تجارت مواد مخدر به کمک احتیاج دارد. او افزود، "ما باید از انتخابات ملی آزاد و باز در پاییز امسال حمایت کنیم و در عین حال، به پاسداری از حقوق کلیه مردم افغانستان که بسختی بدست آمده است مدد رسانیم. و ما باید با حمایت از ظرفیت دولت های محلی، با معضل فساد که مانع پیشرفت است مقابله کنیم."
به همین شکل، اوباما خواستار "حمایت پایدار" از نهادهای دموکراتیک پاکستان و کمک به دولت زرداری در مقابله با ستیزه جویانی شد که او آنها را "بزرگ ترین خطر برای حکومت پاکستان" توصیف کرد. پرزیدنت اوباما گفت که او همچنین برای توسعه زیرساخت های پاکستان، مانند ساختن مدرسه، جاده و بیمارستان از کنگره ایالات متحده درخواست "حمایت مالی پایدار" کرده است.
او گفت، "می خواهم مردم پاکستان درک کنند که آمریکا فقط با تروریسم مخالف نیست – ما طرفدار امیدها و مطالبات آنها هم هستیم، زیرا می دانیم که سرنوشت پاکستان باید با استفاده استعداد، نوآوری و هوش مردم این کشور تعیین شود."
اوباما گفت همین ازهم اکنون شواهدی از آینده ای "مملو از خشونت و ناامیدی ... بدون فرصت و امید" در صورت پیروزی القاعده و متحدانش وجود دارد. او گفت، "چنین چیزی نه خواسته مردم پاکستان و افغانستان و نه سزاوار آنها است." ایالات متحده آمریکا، بخصوص پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 در نیویورک و واشنگتن ، همچنین دریافته که "امنیت ما مشترک است،".
پرزیدنت اوباما نسبت به ادامه خشونت ها و موانع پیشرفت هشدار داد اما بر "تعهد پایدار" ایالات متحده بر شکست دادن القاعده و همچنین حمایت از دولت های منتخب دموکراتیک در افغانستان و پاکستان تأکید تأکید ورید.
او گفت، "صرفنظر از این که چه اتفاقی بیفتد، ما منصرف نمی شویم." مطالبات ملت های ما – برای امنیت، برای فرصت، و برای عدالت – از هر دشمنی به مراتب قدرتمندتر است."
دیدار هیئت های بلند پایه در وزارت امور خارجه
دیدار پرزیدنت اوباما با رهبران این دو کشور اندکی پس از دیدار یک هیئت بلند پایه آمریکا به ریاست هیلاری رادهام کلینتون، وزیر امور خارجه، در وزارت امور خارجه با آنها صورت گرفت. این جلسه با حضور مسئولان دیپلماتیک، نظامی، اطلاعاتی و اقتصادی دولت آمریکا برگزار شد. تام ویلساک، وزیر کشاورزی، در این نشست با همتایان افغان و پاکستانی خود در زمینه کمک های بخش کشاورزی، حقوق آب، راه های مقابله با فرسایش خاک و کشت محصولات جایگزین گفتگو کرد.
کلینتون طی سخنانی در کاخ سفید به خبرنگاران گفت، "بنظر من جلسه ای بسیار مهم و به نوعی، یک پیشرفت عظیم بود. شرکت دولت ما درسطح مقامات بلندپایه و حضور مقامات بلند پایه در هریک از هیئت ها بسیار با اهمیت بود. این اولین باری بود که تعدادی از وزرای مشابه جلسه مشترک داشتند."
وزیر امور خارجه در این جلسه گفت، ایالات متحده از تلفات جانی افراد غیر نظامی در افغانستان در حادثه ای در 5 مه که در گزارش های خبری آن را حمله هوایی در منطقه غربی این کشور توصیف شده، "عمیقاً متأسف" است.
کلینتون گفت، "ما از مجموع علل و اوضاع و احوال اطلاع نداریم اما تحقیقات مشترک توسط دولت شما و دولت ما انجام خواهد شد." او افزود، "به هر حال ... هر نوع تلفات جانی مردم بی گناه فوق العاده دردناک است. و من می خواهم به مردم افغانستان و پاکستان اعلام کنم که برای اجتناب از تلفات جانی افراد غیر نظامی با دولت های شما و رهبران شما سخت تلاش خواهیم کرد."
در طی این جلسه، شاه محمود قریشی، وزیر امور خارجه پاکستان، و رنگین دادفر سپنتا، همتای افغان او، تفاهم نامه ای امضا کردند که به موجب آن، این دو کشور متعهد می شوند تا پایان سال 2009 به یک موافقتنامه ترانزیت تجاری دست یابند. کلینتون، طی سخنانی در وزارت امور خارجه، چنین موافقتنامه ای را یک "نقطه عطف مهم" دانست. او گفت از سال 1965 تاکنون درباره چنین موافقتنامه ای صحبت شده است و تصویب آن موانع جابجایی کالا و مسافر بین دو کشور را از میان بر می دارد.
به گفتۀ او، "هیچ چیزی به اندازه یک جاده مناسب با مقررات ترانزیت خوب و امکان حمل و نقل مؤثر کالا و مسافر نمی تواند راه را برای توسعه اقتصادی به یک منطقه باز کند." او افزود، "این کار همچنین به ما کمک می کند تا سرمایه گذاری خارجی مستقیم بیشتری وارد هر دو کشور کنیم، زیرا اولین سؤال همیشه این است: کالاها را چگونه به بازار برسانیم؟ کالا ها را چگونه به اقتصاد دیگر در کشور دیگر برسانیم؟"
