Ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Ουάσιγκτον, Ευριπίδης Ευρυβιάδης

Στα μέσα του καλοκαιριού, που ο περισσότερος κόσμος βρίσκονταν σε διακοπές, ξέσπασε μια μεγάλη κρίση στη Μέση Ανατολή που είχε σαν αποτέλεσμα το ξεσπίτωμα δεκάδων χιλιάδων αμάχων πολιτών από τον Λίβανο. Η Ελλάδα και η Κύπρος ήτανε δύο από τις χώρες που βοήθησαν σημαντικά τους αθώους αυτούς ανθρώπους.

Η Ελλάδα διέθεσε πλοία της που παράλληλα με Αμερικανικά πολεμικά απομάκρυναν πολλούς ξένους από την εμπόλεμη περιοχή κι επίσης έστειλε ανθρωπιστική βοήθεια για εκείνους που αποφάσισαν να μείνουν στο Λίβανο παρά τις εχθροπραξίες ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τη Χεζμπολά.

Η Κύπρος επωμίστηκε το έργο της φιλοξενίας και της προσωρινής περίθαλψης όλων σχεδόν των ξένων που εγκατέλειψαν τον Λίβανο και μέσω αυτής επέστρεψαν στις χώρες τους. Ήτανε ένα έργο δυσανάλογα μεγάλο για το σχετικά μικρό αυτό νησιωτικό κράτος της Ανατολικής Μεσογείου. Η Κύπρος όμως το έφερε σε πέρας με απόλυτη επιτυχία.

Ο Πρέσβης της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Ουάσιγκτον, Ευριπίδης Ευρυβιάδης, σε τηλεοπτική συνέντευξη που μας παραχώρησε, είπε ότι η όλη επιχείρηση ήτανε μια «συγκλονιστική εμπειρία». Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης με τον Κύπριο πρέσβη όπως την μετέδωσε η Ελληνική Υπηρεσία της «Φωνής της Αμερικής», την Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ:

Γ. Μπίστης: Με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενούμε σήμερα στο στούντιό μας τον Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας Ευριπίδη Ευρυβιάδη. Κύριε Πρέσβη, καλώς ορίσατε.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Καλώς σας βρήκαμε Γιώργο.

Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη

Γ. Μπίστης: Στους τελευταίους δύο μήνες η Κύπρος βρίσκονταν σχεδόν καθημερινά στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και στα κεντρικά δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όλες αυτές οι αναφορές ήταν θετικές και οφείλονται βέβαια στο ρόλο που διαδραμάτισε η Κύπρος στη διάσωση των 14.000 Αμερικανών και πολλών άλλων ξένων υπηκόων από άλλες χώρες που εγκατέλειψαν τον Λίβανο για να αποφύγουνε τα πυρά ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τη Χεζμπολά. Εσείς ήσασταν στην Κύπρο εκείνη την περίοδο και παρακολουθήσατε από κοντά τουλάχιστον τις πρώτες μέρες της επιχείρησης.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Βοήθησα όσο μπορούσα να βοηθήσω.

Γ. Μπίστης: Πολύ ωραία. Βοηθήσατε λοιπόν στην επιχείρηση. . Μιλήστε μας για τη συμμετοχή σας και για το τι είδατε εκεί.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Αποδείχτηκε για άλλη μια φορά πόσο σημαντική εισφορά μπορεί να κάνει η Κύπρος όχι μόνον στην περιοχή αλλά και στα γενικότερα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αμερικής, ιδίως για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Αποδείχτηκε ότι η Κύπρος είναι ένα κομβικό σημείο, ότι μπορεί να παράγει σταθερότητα και πιστεύω ότι και με μία σωστή λύση του Κυπριακού πραγματικά αυτός ο ρόλος θα είναι ακόμα πιο αναβαθμισμένος γιατί τώρα γείτονας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η Μέση Ανατολή. Με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στρατηγικά η ΕΕ και όλο το δυτικό σύστημα έρχονται στην Ανατολική Μεσόγειο. Τι σημαίνει Ανατολική Μεσόγειος; Σημαίνει Μέση Ανατολή, σημαίνει Σουέζ-πετρέλαια, σημαίνει ειρηνευτική διαδικασία, σημαίνει ασφάλεια του Ισραήλ, σημαίνει όλα αυτά τα πράγματα.

Τώρα για να απαντήσω στο συγκεκριμένο ερώτημά σας, ήμουνα στην Κύπρο και πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον αυθορμητισμό των συμπατριωτών μου. Ο κόσμος ήρθε αυθόρμητα να βοηθήσει όλους τους πρόσφυγες, όλους αυτούς που έφυγαν από τον Λίβανο τόσο Αμερικανούς πολίτες, που όπως πολύ σωστά είπατε ήτανε γύρω στις 14.000, όσο και άλλους ξένους, γύρω στις 50 σχεδόν 60 χιλιάδες άτομα. Αυτά συμπτωματικά έγιναν μέσα στον Ιούλιο και βεβαίως ο κόσμος μας θυμήθηκε και τα δικά του, αυτά τα οποία πέρασε τον Ιούλιο του 1974, τότε που προσφυγοποιήθηκε, και απλόχερα ήρθε τώρα έξω.

Ήταν συγκινητικό. Τόσο εγώ όσο η σύζυγός μου και μέλη της οικογένειάς μας εθελοντικά ήμασταν στο λιμάνι της Λάρνακας και δουλεύαμε, εγώ με το κλιμάκιο του Υπουργείου Εξωτερικών και η σύζυγός μου με το κλιμάκιο του Ερυθρού Σταυρού. Ήτανε μια συγκλονιστική εμπειρία να βλέπεις ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των ανθρώπων όλη αυτή την αγωνία που είχαν καθώς έρχονταν στην Κύπρο και τη χαρά που ένοιωθαν όταν πάταγαν με ασφάλεια στον τόπο μας και τους δίναμε ένα χαμόγελο, ένα γάλα για τα παιδιά, ένα χυμό. Είχαμε καλή συνεργασία με όλες τις πρεσβείες και τα πάντα δούλεψαν σαν ελβετικό ρολόι.

Γ. Μπίστης: Να πούμε εδώ κύριε Πρέσβη ότι αυτή δεν ήτανε η πρώτη φορά που η Κύπρος διαδραμάτισε ένα τέτοιο χρήσιμο ρόλο. Νομίζω ότι το 83 είχε κάνει κάτι παρόμοιο αλλά και σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Ναι, και το 1975. Το 75 όταν έγινε ο εμφύλιος πόλεμος στον Λίβανο, ακριβώς ένα χρόνο μετά την δική μας καταστροφή και εισβολή, ήρθανε πάρα πολλοί πρόσφυγες από τον Λίβανο και μπορέσαμε μέσω της οποιασδήποτε υποδομής είχαμε τότε να τους βοηθήσουμε. Επίσης το 83, όπως πολύ σωστά είπατε κι εσείς, η Κύπρος ήτανε η μόνη χώρα της περιοχής η οποία έδωσε «γη και ύδωρ» στην Αμερική όταν έγινε εκείνη η τρομερή τρομοκρατική ενέργεια εναντίον 241ός πεζοναυτών.

Ήτανε η περίοδος στην οποία είχε ο τότε Πρόεδρος Σπύρος Κυπριανού και την συνάντηση με τον Πρόεδρο Ronald Reagan. Θα ήθελα να προσθέσω εδώ ότι και η Αμερικανική Πρεσβεία στη Λευκωσία δούλεψε πάρα πολύ σκληρά. Γενικά αυτή τη φορά ήμασταν όλοι συντονισμένοι με το κάθε βήμα που γίνονταν. Υπήρξαν βεβαίως και ευχαριστήρια για την προσφορά της Κύπρου, τόσο από τον Πρόεδρο George Bush όσο και από την Υπουργό Εξωτερικών Condoleezza Rice.

Γ. Μπίστης: Αλλά και το Κογκρέσο εκδήλωσε εκτίμηση.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Ναι πολύ σωστά και το Κογκρέσο.

Γ. Μπίστης: Νομίζω ότι κάπου τα τρία τέταρτα των μελών της Γερουσίας έστειλαν ειδική επιστολή προς τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και τον ευχαρίστησαν για τη συμβολή της Κύπρου στην όλη αυτή προσπάθεια. Παρομοίως και από μέρους της Βουλής, πάνω από εκατό μέλη, δεν θυμάμαι τον ακριβή αριθμό τώρα, έγραψαν και αυτά ειδική επιστολή στον Πρόεδρο Παπαδόπουλο και μέσω εκείνου βέβαια εξέφρασαν τις ευχαριστίες τους προς τον Κυπριακό λαό για τα όσα έκανε. Να ρωτήσω όμως εδώ το εξής κύριε Πρέσβη. Όλα αυτά τα τόσο θετικά σχόλια τα οποία ακούστηκαν για την Κύπρο και τον ρόλο της στην όλη υπόθεση, σε τι βαθμό θα μπορούσαν να βοηθήσουν, εάν δεν έχουν ήδη βοηθήσει, και στην διευθέτηση του προβλήματος της Κύπρου;

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Θα έλεγα ότι βοηθάνε έμμεσα, δεν θα έλεγα ότι βοηθάνε άμεσα. Έμμεσα γιατί αναβαθμίζεται η Κύπρος, φαίνεται έμπρακτα ότι μπορεί να βοηθήσει στην προσπάθειά μας για ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή, ότι είναι ένας σταθεροποιητικός παράγων και ένα ασφαλές μέρος από το οποίο μπορούν να γίνουνε όλα αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα Ηνωμένα Έθνη τώρα θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν την Κύπρο ως staging ground για τις δικές τους επιχειρήσεις.

Άμεσα για το Κυπριακό θέμα δεν βοηθάνε, αλλά μία κυβέρνηση και μία διπλωματική υπηρεσία δεν ασχολείται μόνο με το Κυπριακό παρόλο ότι αυτό είναι σίγουρα η ζωή μας και πρέπει να το επιλύσουμε. Επαναλαμβάνω ότι με μια σωστή επίλυση του Κυπριακού θα αναβαθμιστεί ακόμα περισσότερο η Κύπρος στην περιοχή. Όμως μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε και τόσα άλλα θέματα με τα οποία ασχολείται η Κυπριακή διπλωματία και μεταξύ αυτών είναι και ο ρόλος τον οποίον μπορούμε να παίξουμε στην περιοχή.

Όταν ήμουνα πρέσβης στο Ισραήλ, σας λέω με κάθε υπευθυνότητα, ότι υπήρξαν πάρα πολλές περιπτώσεις που η Κύπρος φιλοξένησε διάφορες συνεδριάσεις, όπως ονομάζονται track two, track three diplomacy και αυτόν τον ρόλο θέλουμε να συνεχίσουμε να τον αναβαθμίζουμε. Σίγουρα οι σχέσεις με την Αμερική τώρα λόγω αυτής της περιόδου είναι καλύτερες από ότι ήταν προηγουμένως διότι δείχνει ότι η Κύπρος δεν είναι μονοθεματική, δεν είναι μόνο το Κυπριακό όσο και να μας καίει αυτό, και μας καίει γιατί είναι θέμα της καθημερινότητας.

Γ. Μπίστης: Οπότε, στο μίνιμουμ μπορούμε να πούμε ότι η όλη αυτή προσπάθεια δημιούργησε ένα απόθεμα καλής θέλησης.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Θα το έλεγα αυτό. Και στο Κογκρέσο, όπως πολύ σωστά είπατε, τρία τέταρτα της Γερουσίας, 77 Γερουσιαστές για την ακρίβεια, εκτίμησαν το έργο μας. Το ίδιο έκαναν και 111 από την Βουλή. Θα ήταν περισσότεροι, αλλά πολλούς τους χάσαμε, αν θέλετε, διότι βρίσκονταν σε διακοπές.

Γ. Μπίστης: Ναι, έπεσε στο καλοκαίρι.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Ακριβώς, ήτανε καλοκαίρι. Αλλιώς θα ήτανε πολύ μεγαλύτερος ο αριθμός των νομοθετών και της Βουλής και της Γερουσίας. Στη Βουλή ο αριθμός των μελών που υπέγραψαν την ευχαριστήρια επιστολή στα σίγουρα θα έφτανε τους 176. Αλλά όπως και να έχει το πράγμα, το βασικό είναι ότι κατάλαβε ο κόσμος την ανθρωπιά και τη φιλοξενία του Κυπριακού λαού.

Γ. Μπίστης: Κύριε Πρέσβη, στο λίγο χρόνο που μας μένει θα ήθελα να στρέψω την προσοχή σε κάτι το προσωπικό, σε εσάς. Αυτή είναι η τελευταία συνέντευξη που θα έχουμε μαζί εδώ στη Ουάσιγκτον αλλά ελπίζω βέβαια ότι θα βρισκόμαστε πολύ πιο τακτικά στην Κύπρο, όταν με το καλό θα γυρίσετε μετά την επιτυχημένη ολοκλήρωση της θητείας σας σαν Πρέσβη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ερώτηση που έχω είναι η εξής: Η κοινότητα των Ελλήνων και των Κυπρίων της Αμερικής σας αγκάλιασε με μεγάλη αγάπη και σας βοήθησε πολλές φορές στο έργο σας. Πως νοιώθετε τώρα που φεύγετε και την αφήνετε πίσω αυτή την κοινότητα;

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Κοιτάξτε, είναι σαν να φεύγει κάποιος και να αφήνει πίσω ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του. Ως εκ τούτου, είναι με ανάμικτα αισθήματα που φεύγω από την Αμερική. Ανάμικτα διότι όπως με αγκάλιασε αυτή η ομογένεια την αγκάλιασα κι εγώ αρχίζοντας την καριέρα μου το 76 στη Νέα Υόρκη. Από εκεί άρχισα τα πρώτα μου βήματα στην διπλωματία. Ήμουνα 22 χρονών τότε. Μετατέθηκα το 81 και πήγαμε Γερμανία, Ρωσία, Λιβύη, Ισραήλ, Ολλανδία και μετά ξαναήλθα στις Ηνωμένες Πολιτείες και όπως με αγκάλιασε η ομογένεια την αγκάλιασα κι εγώ. Την αισθάνομαι σαν ένα μέρος του εαυτού μου. Θέλω μέσω της εκπομπής σας να ευχαριστήσω για όλη αυτή τη βοήθεια την οποία οι ομογενείς μας δώσανε για χρόνια.

Η Κύπρος σήμερα αναπνέει με δύο πνεύμονες. Ο ένας πνεύμονας είναι πραγματικά ο κόσμος της που την αγαπά και είναι ξενιτεμένος, Κύπριοι ελληνικής καταγωγής, Έλληνες της Ελλάδας, όλοι αυτοί οι άνθρωποι μας έχουνε δώσει ανεκτίμητη βοήθεια και εμπράκτως, όχι απλώς λόγια, λόγια κούφια. Οι ξενιτεμένοι ομογενείς μας έδωσαν τον εαυτό τους, τον χρόνο τους, τα λεφτά τους δίχως να έχουνε κανένα κέρδος. Αυτό το εκτιμώ αφάνταστα. Ελπίζω αυτή να μην είναι η τελευταία μας συνέντευξη. Να κοπιάσετε στην Κύπρο, να έχουμε κι άλλη….

Γ. Μπίστης: Όχι, είπα ότι αυτή θα είναι η τελευταία μας στη Ουάσιγκτον, αλλά στην Κύπρο οπωσδήποτε θα βρεθούμε και οπωσδήποτε θα ξαναμιλήσουμε. Ατυχώς ο χρόνος μας είναι περιορισμένος κι εδώ πρέπει να σας ευχαριστήσω και να σας ευχηθώ ότι το καλύτερο στα σχέδιά σας τόσο για πρόοδο του Κυπριακού όσο και για προσωπική ευτυχία και χαρά όταν θα γυρίσετε στην Κύπρο.

Πρέσβης κ. Ευρυβιάδης: Και εγώ σε ευχαριστώ Γιώργο για την βοήθειά σου, για την συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια η οποία είμαι βέβαιος ότι θα συνεχιστεί από άλλες επάλξεις και από άλλους αγώνες. Να είσαι καλά και εσύ και όλοι, υγεία, χαρά, μακροημέρευση, και προπάντων να έχουμε υπόψη μας την Κύπρο και τον αγώνα που κάνει για δικαίωση.

Γ. Μπίστης: Και πάλι, ότι το καλύτερο κύριε Πρέσβη.