ورزش | کوشش برای رسیدن به برترین حد

09 جولای 2008

حضور چشمگیر فیلم های ورزشی در یک فستیوال فیلم ایالات متحده

 

سیلوراسپرینگ[i]، مریلند – فیلم های ورزشی، با دو فیلم که بر المپیک پکن تمرکز داشت، حضوری پررنگ در سیلورداکز[ii]،  یکی از فستیوال های معتبر فیلم مستند در آمریکا، داشت. فیلم های دیگر به ورزش مشتزنی، شنا با حرکات موزون آبی، یک لیگ بیس بال در اسرائیل، فوتبال زنان در ایالات متحده و ایران، و یک مسابقه فوتبال بین مردان بی خانمان می پرداختند

امسال، 106 فیلم از 63 کشور، از جمله 10 فیلم ورزشی، به نمایش در آمدند، و بیش از 22000 نفر در انستیتوی فیلم آمریکا (AFI)[iii]، در سیلور اسپرینگ، مریلند – در حومه واشنگتن، و اماکنی دیگر از آن دیدن کردند.

نگاه کنید به  "“More International Films Shown at U.S. Documentary Film Fest

یکی از فیلم های برنده جایزه در فستیوال سیلورداکز 2008، فیلم "مسابقه سرخ[iv]" توسط چائو گان[v]، کارگردان چینی بود که جایزه مخصوص داوران در قسمت رقابت نمایش جهانی را به خاطر نگاه روشنگرانه آن به آموزش های فرساینده ژیمناستیک کودکان جوان در مدرسه ورزش جوانان منطقه لو وان[vi] در شانگهای چین، به دست آورد. بسیاری از کودکان به امید به دست آوردن فرصتی که در مناطق روستائی از آن محرومند، از مناطق روستائی به این مدرسه می آیند، اما موانع، از جمله آموزش های خشن، باعث ترساندن آنان می شود. فیلم خسارت انسانی ناشی از علاقه مندی شدید چین را به  ژیمناستیک نشان می دهد.    

چائو بعد از نمایش فیلم در باره آن صحبت کرد و گفت او نسخه نهائی فیلم را برای مربیان در مدرسه آموزش ژیمناستیک نشان داده و از تائید فیلم به وسیلۀ آنها متعجب شده بود، زیرا مربیان گاه بیرحم به نظر می رسیدند. اما وقتی مسئولان مدرسه فیلم را دیدند، از چائو خواستند که بعضی از موارد آن را ویرایش کند. او از این امر امتناع ورزید. وقتی از او سئوال شد که آیا هرگز ممکن است فیلم "مسابقه سرخ" در تلویزیون دولتی چین، CCTV، به نمایش در آید، وی پاسخ داد او شک دارد که آن نسخه ای که در فستیوال به نمایش در آمد برای پخش مورد قبول واقع شود.   

فیلم دیگر فستیوال که به آماده شدن چین برای المپیک توجه داشت، "آشیانه پرنده: هرزوگ و دومیورون در چین[vii]" بود که توسط تیم سوئیسی کریستوفر شوآب[viii] و مایکل شیندهلم[ix] کارگردانی شده است. "آشیانه پرنده" نامی است که چینی ها به استادیوم ملی، در زمان شکل گیری آن، و بیشتر به خاطر دیوار بتونی آن که با شبکه ای از ستون ها و تیرآهن های متقاطع پوشیده شده است، داده اند. استادیوم، که عمده مسابقات دو ومیدانی و مسابقات میدانی و مراسم گشایش و پایانی در آن برگزار خواهد شد، به وسیله معماران سوئیسی، ژاک هرزوگ[x] و پییر دو مییورون[xi] ساخته شده است.      

بنا بر مقاله جدیدی که در مجله نیویورکر[xii] به چاپ رسیده است، استادیوم و مرکز ملی ورزشهای آبی[xiii] "مانند سایر کارهای معماری در کره زمین، خلاقانه است."

این فیلم مستند همکاری و مذاکرات پیچیده مابین معماران، پیمانکاران، مقامات چینی و دیگران را در ساخت استادیوم تعقیب می کند که چگونگی ایجاد ارتباط میان دو فرهنگ بسیار متفاوت را نشان می دهد.  

کریستوفر شوآب، کارگردان فیلم، به یکی از شرکت کنندگان در فستیوال سیلورداکز گفت که علاقه وی برای تهیه این فیلم " بر تبادل مابین فرهنگ و معماری– و این موضوع که شما چیزی در باره معماری از طریق برخورد دو فرهنگ اروپائی و چینی، کسب خواهید کرد، استوار بود."

شوآب فیلم خود را همزمان با مراسم شروع ساختمان در دسامبر 2003 آغاز کرد و برای مدت چهار سال طی هشت یا نه بار بازدید از مکان ساختمان ادامه داد. وی گفت دو مییورون و هرزوگ، که استادیوم آلیانز[xiv] مونیخ را برای جام جهانی در سال 2006 ساختند، "بسیار به محتوای فرهنگی" در طراحی علاقمند هستند.

شوآب گفت: "ما در سوئیس در باره روش دو مییورون و هرزوگ صحبت می کنیم. این به این معنی است که شما با چندین نفر، از جمله هنرمندان کار می کنید ، که بتوانید بهترین طراحی را برای این موقعیت در چین پدید آورید، که باید موقعیت متفاوتی از سانفرانسیسکو و یا مونیخ و یا جای دیگری را تداعی کند." 

وی گفت، هنگامی که کارگردان مجوز ورود به محل ساختمان را از مقامات چینی دریافت کرد، در فیلم برداری "ما کاملاً آزاد بودیم." شوآب همچنین اظهار داشت که در چین اعتراضاتی علیه هزینه ساخت این استادیوم و سایر ساختمان های المپیک صورت و نگرانی هائی از بابت موارد استفاده از این تاسیسات پس از بازی های المپیک، ابراز شده است. به گفتۀ شوآب: "آشیانه پرنده برای یک واقعه ساخته شده است، وممکن است بعد از آن واقعه مردم چین از آن استفاده کنند – اما این یک آرزو است." وی گفت، هنوز فیلم در چین به نمایش عمومی در نیامده است.  

تمایل به بازی فوتبال

از جمله فیلم هائی که در فستیوال سیلورداکز به نمایش در آمد فیلم "فوتبال زیر روسری[xv]،" بود که توسط دیوید آسمان[xvi] از آلمان و آیت نجفی[xvii] از ایران کارگردانی شده است. این فیلم  یاد آور خاطره مسابقه دوستانه بین یک تیم فوتبال زنان از آلمان و تیم ملی فوتبال زنان ایران بود که تحت محدودیت های سخت قانون ایران که نیاید هرگز رقابتی صورت گیرد بلکه می تواند به صورت تمرین – و فقط در فضاهای محصور، با روسری، و فقط حضوربا تماشاچیان زن – باشد، برگزار شد. کارگردان گفت که فیلم را نمی توان در ایران به نمایش داد.

آسمان در یک مصاحبه اظهار داشت: "برای ساختن فیلمی در باره این موضوع، به ما این فرصت داده شد که همه چیز را در چارچوب رسمی سازماندهی ک?یم." فیلم قبل از مسابقه و در حین آن در نتیجۀ محدودیت های اعمال شده از طرف مقامات ایرانی نشان دچار زیر و بم های بود. فارغ ، فیلم "فوتبال زیر روسری" در چارچوب های معمول کلیشه ای مربوط به ایران – سختگیری مذهبی – باقی نمی ماند. برعکس، این فیلم بر روی  آنچه که به مسابقه با آلمان برای زنان ایرانی معنی می دهد تمرکز یافته است.        

مسابقه در سال 2006 در تهران و در استادیوم آرارات انجام گرفت. نجفی گفت، این مسابقه برای ایرانیان "وسیله ای برای مبارزه و نشان دادن این موضوع بود که آنها به بند کشیده نخواهند شد. فوتبال زنان در ایران نشانگر مبارزه برای آزادی است."    

فیلم های دیگری در فستیوال در باره ورزش به نمایش درآمدند:

-- "به آن لگد بزن[xviii]" که تیم های فوتبال مرکب از افراد بی خانمان در افغانستان، ایرلند، کنیا، روسیه، اسپانیا و ایالات متحده را، در رقابت های سال 2006 جام جهانی بیخانمان ها[xix] در کیپ تاون آفریقای جنوبی، دنبال می کند. 

-- "مثل یک دختر لگد بزن[xx]" که در باره تیم فوتبال دختران ایالت یوتاه است. آنها برای بدست آوردن حسی از رقابت، وارد مسابقات لیگ پسرانه می شوند.

-- "رقابت سخت در سرزمین مقدس[xxi]" که در باره تشکیل غیر معمول  لیگ بیس بال اسرائیل توسط یک صاحب نان پزی از شهر بوستون، بدون هیچ تجربه قبلی در مدیریت ورزشی است.

-- "هماهنگی یا شنا[xxii]" با  موضوع آموزش تیم شنای المپیک ایالات متحده حرکات موزون در سال 2004 در ارتباط است.

-- "قهرمان[xxiii]" که مربوط به یک دختر 17 ساله مکزیکی- آمریکائی در رینگ مشتزنی است.

-- "رویای قاسم[xxiv]" که در باره قاسم اوما[xxv] است. وی متولد اوگاندا است. در سن 6 سالگی ربوده شد تا یک کودک سرباز شود. او به آمریکا مهاجرت کرد تا یک قهرمان مشتزنی شود.

-- "بازگشت[xxvi]" در باره جارگن هارتناشتاین[xxvii]، مشتزن آلمانی است که قبلاً فهرمان میان وزن بوده و در سن 35 سالگی سعی در بازگشت به رینگ را دارد.

فستیوال فیلم سیلورداکز از طرف  انستستوی فیلم آمریکا و کانال تلویزیونی دیسکاوری[xxviii] حمایت مالی می شود. فستیوال امسال در 23-16 ماه ژوئن برگزار گردید.

برای اطلاعات تفضیلی به تارنمای Silverdocs مراجعه کنید.

 

با پيوندهای روبرو نشانه بگذاريد:     اين چيست؟