محیط زيست |محافظت از منابع طبیعی مان
09 آوريل 2007
پیشرفت آژانس های آمریکایی در برنامه ریزی برای جایگزینی لندست 7
35 سال رصد نمودن زمین از فضا، یک دستاورد علمی جهانی می باشد
نویسنده: شریل پلرین
عضو هیئت تحریریه یو. اِس. اینفو
این مقاله، اولین قسمت از یک سری مقاله ها درباره ماهواره های رصد کره زمین لندست(1) می باشد.
واشنگتن – پس از 35 سال سابقه و ارسال دو میلیون عکس از سطح کره زمین – و دو ماهواره با اسباب و تجهیزات ازکار افتاده که مخازن سوخت ذخیره آن ها نیز رو به اتمام می باشد – پروژه رصد کره زمین لندست، در حال تجهیز به یک ماهواره جدید و یک برنامه ماموریتی باثبات تر می باشد.
ماهواره های لندست اطلاعاتی را به زمین ارسال می نمایند که دانشمندان در سراسر جهان از این اطلاعات برای نظارت بر محصولات کشاورزی، بررسی کیفیت آب، نقشه برداری از سواحل مرجانی، مدیریت سواحل و سیستم های حل و نقل، برنامه ریزی برای استفاده از خشکی ها، مدیریت موارد اضطراری و حوادث و انجام بسیاری از فعالیت های دیگر استفاده می نمایند.
به مقاله مربوط مراجعه شود.
http://usinfo.state.gov/xarchives/display.html?p=washfile-english&y=2007&m=March&x=20070312151134lcnirellep0.842602
ارسال این ماهواره جدید به فضا که ماموریت تداوم اطلاعات لندست نام گرفته است، مطابق برنامه ریزی ها در سال 2011 انجام خواهد شد. مسئولیت بخش فضایی این پروژه که شامل طراحی و ساخت ماهواره و تجهیزات رصد کره زمین از فضا، پرتاب ماهواره به فضا و آزمایش این ماهواره پس از قرار گرفتن آن در مدار کره زمین می باشد، بر عهده سازمان ناسا می باشد.
سازمان زمین شناسی ایالات متحده آمریکا (USGS)(2) که وابسته به وزارت کشور ایالات متحده می باشد نیز مسئولیت بخش زمینی این پروژه را که شامل شبکه ای از ایستگاه های دریافت زمینی، مرکز و تجهیزات کنترل ماهواره، بایگانی و تجهیزات پردازش تصاویر می باشد را بر عهده خواهد داشت. پس از پرتاب ماهواره به فضا و آزمایش صحت کارکرد آن، ناسا مسئولیت کنترل و بهره برداری از این ماهواره را به USGS واگذار خواهد نمود.
رونالد بک، متخصص تجهیزات رصد زمینی USGS گفت: "ناسا و USGS به سختی مشغول کار و فعالیت می باشند تا اطمینان حاصل نمایند که ارسال اطلاعات روندی مستمر و پیوسته خواهد داشت."
گیرنده های دوردست
گیرنده های دور دست به معنای کسب اطلاعات در مورد هر شئ بدون برقراری تماس جسمی با آن می باشد. ماهواره ها یکی از متعارف ترین ابزارها برای رصد نمودن می باشند و از نخستین روزهای آغاز پروازهای فضایی برای این منظور به کار گرفته شده اند.
ماهواره های گیرنده، از کره زمین تصویربرداری نموده و سپس اطلاعات جمع آوری شده را به ایستگاه های دریافت زمینی در سراسر زمین ارسال می نمایند. پس از پردازش و تجزیه و تحلیل این عکس ها، دانشمندان قادر خواهند بود تا تغییرات محیطی مانند آلودگی، تغییرات آب و هوای زمین، میزان استفاده از منابع طبیعی و رشد و توسعه شهرها و دیگر مسایل را مورد بررسی قرار دهند.
اولین ماهواره ارسال شده به فضا، اسپوتنیک I بود که در سال 1957 به فضا پرتاب شد. طی 15 سال پس از آن، تعداد ماهواره ها افزایش یافت، اما اغلب تصاویر ارسال شده توسط این ماهواره ها محرمانه بوده و برای مقاصد نظامی در اختیار سازمان های دولتی قرار داشت.
در سال 1972، اولین ماهواره غیرنظامی برای جمع آوری اطلاعات درباره سطح کره زمین و منابع آن به فضا پرتاب شد. ماهواره تکنولوژی منابع کره زمین(3) که توسط ناسا ساخته و به فضا پرتاب شده و بعدها به لندست I تغییر نام داد، برای اولین بار تصاویر ماهواره ای را در اختیار عموم مردم قرار داد.
تصاویر ماهواره ای موجب ایجاد انقلاب در مطالعه محیط زیست طبیعی، خطرات جهانی، کشاورزی، مصرف انرژی، بهداشت همگانی و سیاست گذاری های بین المللی شده اند. اکنون تعداد ماهواره ها افزایش یافته است و تعداد ماهواره های تجاری و ارایه کنندگان تصاویر ماهواره ای نیز روندی رو به رشد دارد.
علم سیستم زمین
برخی از متخصصان معتقدند که اطلاعات به دست آمده از عکس های ارسال شده توسط ماهواره های لندست، عامل بسیار مهمی در توسعه یک مفهوم جهانی از علم سیستم زمین بوده است. علم سیستم زمین شامل مطالعه وجود آب، یخ، خاک و زندگی و فرآیندها و دوره های جو زمین طی بازه های زمانی مختلف از چند دقیقه تا میلیون ها سال می باشد.
پروژه رصد کره زمین که از ارسال فضاپیمای آپولو به ماه توسط سازمان ناسا در سال 1972 الهام گرفته شده بود، از پرتاپ اولین ماهواره لندست 1 تا ماهواره های لندست 5 و 7 که در حال حاضر در مدار زمین در گردش می باشند، پروژه ای آزمایشی بوده است – به این معنا که پروژه ارسال هر ماهواره به صورتی منفرد و مجزا و بدون برنامه ریزی خاصی برای ارسال ماهواره های بعدی انجام شده است.
این خط مشی در سال 2005 و پس از آن که جان ماربرگر، مدیر دفتر علوم و تکنولوژی کاخ سفید، تذکرنامه ای در مورد این موضوع نوشت، تغییر نمود.
ماربرگر در این نامه اظهار داشت: "تبدیل پروژه لندست از یک سری ماموریت های برنامه ریزی شده مستقل و جدا از هم به یک پروژه عملیاتی ماندگار که هزینه آن توسط دولت، یک کنسرسیوم بین المللی و یا یک شرکت سهامی تجاری تامین گردد، از اهداف دولت ایالات متحده آمریکا به شمار می رود."
پر نمودن خلاء در داده ها
یک ماهواره لندست هر 16 روز یکبار یک دور کامل در مدار خود به دور زمین می زند، اما این ماهواره به دلیل محدودیت های پردازشی و حافظه ای، تنها از یک سوم مسافت طی شده در این مدار عکس و تصویر تهیه می نماید و به همین علت سه ماه طول می کشد تا یک ماهواره لندست بتواند تصاویری از کل کره زمین را تهیه نماید. ماهواره های لندست 5 و 7 که اکنون در اطراف زمین در حال گردش می باشند، هر هشت روز یکبار، کل کره زمین را پوشش می دهند.
لندست 5 در سال 1984 به فضا پرتاب شد و علی رغم این موضوع که برای یک بازه زمانی سه تا پنج ساله طراحی شده بود، اکنون و پس از 23 سال هنوز به فعالیت خود ادامه می دهد، گرچه قابلیت ها و توانایی های این ماهواره محدود می باشد. لندست 7 نیز با طول عمری سه تا پنج ساله، در سال 1999 به فضا پرتاب شد. از سال 2003 به بعد یک مشکل در گیرنده این ماهواره، باعث کاهش قابلیت های آن شده است. سوخت هردو ماهواره لندست 5 و 7 در سال 2010 یا 2011 به اتمام خواهد رسید، اما دانشمندان رصد کره زمین امیدوارند که ماهواره جدید تا پیش از آن زمان در مدار خود قرار گرفته باشد.
بک اظهار داشت: "ما فکر می کنیم که می توانیم تا اوایل سال 2011 از این ماهواره ها استفاده نماییم. مشکل واقعی این می باشد که در صورتی که گیرنده های این ماهواره امسال از کار بیفتند، ما چه کار باید بکنیم. ما باید به فکر استفاده از جایگزین هایی کوتاه مدت مانند خرید اطلاعات از هند، چین، فرانسه، ژاپن و دیگر سیستم های ماهواره ای و یا شرکت های تجاری آمریکایی باشیم."
هم اکنون در ایالات متحده آمریکا، گروه آینده پروژه های تصویربرداری از زمین در حال رهبری یک تلاش جامع متشکل از چندین آژانس برای توسعه یک برنامه بلند مدت در زمینه پروژه لندست می باشد.
گروه آینده پروژه های تصویربرداری از زمین شامل دفترسیاستگذاری علوم و تکنولوژی کاخ سفید، ناسا، اداره زمین شناسی ایالات متحده آمریکا، اداره ملی اقیانوس شناسی و جوشناسی، وزارتخانه های خارجه، انرژی، کشاورزی، حمل و نقل و دفاع ایالات متحده آمریکا می باشد.
این گروه کاری قرار است تا طی چند ماه آینده گزارشی را منتشر نماید که در آن نحوه توسعه نسل آینده ماهواره های لندست بررسی شده و آزانسی که مسئولیت تهیه تصاویر کره زمین برای دولت ایالات متحده آمریکا را بر عهده خواهد داشت نیز مشخص خواهد شد.
____________________________________________________________________
1. Landsat Earth observation satellites
2. U.S. Geological Survey (USGS)
3. The Earth Resources Technology Satellite
